ทำไมถึงจำอะไร ... .ได้ไม่นาน

 
oom
วันที่  24 ก.ย. 2550
หมายเลข  4903
อ่าน  1,556

เวลาฟังธรรม ตั้งใจฟังและเข้าใจ แต่พอข้ามวันไป จำไม่ค่อยได้ ลืม ต้องมาเปิดเทปฟังใหม่ซ้ำๆ อีกเวลาอ่านหนังสือก็เหมือนกันขณะที่อ่าน ก็จำได้ เข้าใจในขณะนั้น แต่พอหลายวันจำได้ตกๆ หล่นๆ เป็นเพราะสมาธิสั้นหรือเปล่า


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
study
วันที่ 24 ก.ย. 2550

ที่จำอะไรไม่ได้นานเพราะอกุศล ผู้ที่มีสติย่อมไม่หลงลืม ดังข้อความในพระสูตรว่า พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมนี้ของบุคคล ผู้มีสติตั้งมั่น มิใช่ของบุคคลผู้มีสติหลงลืม เราอาศัยอะไรกล่าวแล้ว

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีสติ ประกอบด้วยสติเครื่องรักษาตัวอย่างยิ่ง ระลึกนึกถึงกิจที่ทำคำที่พูดแม้นานได้

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
ครูโอ
วันที่ 24 ก.ย. 2550

การสั่งสมปัญญาของคนในยุคนี้ถือว่าน้อยมากครับ ยังต้องอบรมเจริญเหตุต่อไป คือศึกษาพระธรรมโดยแนวทางความเห็นถูก เพื่อขัดเกลาอกุศล คืออวิชชา และเพื่อให้เป็นผู้ที่สั่งสมปัญญาจนความหลงลืมสติน้อยลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปครับ

ขออนุโมทนา

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
oom
วันที่ 24 ก.ย. 2550

สัญญา คือ การจำได้ หมายรู้ การที่จำเรื่องราวต่างๆ ได้ในระยะสั้นๆ นั้น เกิดจากสัญญา ไม่ใช่สติ สัญญากับสติ ต่างกันหรือไม่

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
wannee.s
วันที่ 24 ก.ย. 2550

สัญญาเป็นเจตสิก เกิดกับจิตทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็น กุศล อกุศล วิบาก กิริยา แต่สติเป็นเจตสิกเกิดกับจิตที่เป็นโสภณจิต คือ จิตฝ่ายดีค่ะ เช่น สติที่ระลึกเป็นใน ทาน ศีล ภาวนา

 
  ความคิดเห็นที่ 5  
 
แล้วเจอกัน
วันที่ 24 ก.ย. 2550

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

สัญญาทำหน้าที่จำเท่านั้นครับ ส่วนนึกขึ้นได้ เป็นหน้าที่ของสภาพธัมมะ คือ วิตกเจตสิก หรือสติเจตสิก ถ้าระลึกขึ้นได้ (ภาษาไทยเราใช้คำว่า จำได้ จึงสับสนว่าเป็นสัญญา) ในทางกุศลก็เป็นสติเจตสิก ถ้าเป็นไปในทางอกุศล ก็เป็นวิตกเจตสิก เช่น ลืมกุญแจแล้วนึกได้ว่าวางที่ไหน เป็นวิตกเจตสิกครับ ไม่ใช่สติ ไม่ใช่สัญญา แต่ถ้าระลึกถึงกุศลที่ได้ทำ เช่น ทาน ก็เป็นสติเจตสิกครับ สัญญา จำอย่างเดียวนะ แต่หน้าที่ระลึกขึ้นได้ เป็นสติหรือวิตกครับ ขออนุโมทนา

 
  ความคิดเห็นที่ 6  
 
แล้วเจอกัน
วันที่ 24 ก.ย. 2550

ตอบหัวข้อกระทู้

ที่จำไม่ค่อยได้ เพราะอกุศลมีมาก อกุศลย่อมทำให้หลงลืม เราสะสมกิเลสมามาก ถ้าเทียบกับสังสารวัฎฎ์ที่ยาวนานนะ เราได้มีโอกาสฟังพระธรรมและสะสมความเห็นถูกมากไหม ไม่มากเลย แต่สะสมความไม่รู้และกิเลสต่างๆ มากมาย ดังนั้นเมื่อเราเพิ่งเริ่มอบรม อกุศลไม่ได้หายไปไหนนะ ยังมีมากเหมือนเดิม ก็ย่อมทำให้หลงลืมเป็นธรรม ให้เข้าใจว่าเป็นธรรมดาครับ ไม่หลงลืมซิ ผิดธรรมดา ดังนั้น การที่จะทรงจำและเข้าใจธรรมได้นั้น ต้องอาศัยการฟังพระธรรมบ่อยๆ ครับ แต่เราฟังไม่ได้นานนะ เมื่อเทียบกับสังสารวัฎฏ์ที่ผ่านมา อดทนฟังต่อไป โดยไม่หวังผลว่าจะจำได้มากหรือไม่มาก เพราะเป็นหน้าที่ของธรรมครับ ไม่ใช่เราบังคับได้ ขออนุโมทนานะ

 
  ความคิดเห็นที่ 7  
 
แล้วเจอกัน
วันที่ 24 ก.ย. 2550

เรื่อง เหตุให้ทรงจำได้ คือ การฟังพระธรรม (ด้วยความตั้งใจฟัง)

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่ ...

การฟังธรรมมีอุปการะมากแก่การทรงจำธรรม [จังกีสูตร]

 
  ความคิดเห็นที่ 8  
 
oom
วันที่ 25 ก.ย. 2550

ขอบพระคุณมากค่ะ และ ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ที่ให้ความเข้าใจดิฉันอย่างมาก

 
  ความคิดเห็นที่ 9  
 
p.methanawingmai
วันที่ 23 มี.ค. 2561

กราบอนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 10  
 
yu_da2554hotmail
วันที่ 24 มี.ค. 2566

ยินดีในกุศลจิตค่ะ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ