ทุกขณะว่างเปล่า

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๙๐๐]

ทุกขณะว่างเปล่า

คุณสดใส มิ่งบุญ สนทนาธรรมกับอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๖๗

แม้ขณะที่กำลังเข้าใจ ก็เป็นธรรมที่ไม่ใช่เรา แม้แต่ในขณะที่กำลังใส่ใจสนใจฟังด้วยความเคารพที่จะเข้าใจความจริง ก็ไม่ใช่เรา จนกว่าจะ "ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา" ไม่ใช่ว่าฟังแล้วเป็นตัวตนไปทำอย่างนั้นอย่างนี้เพื่อจะได้ถึงเร็วๆ นั่นไม่ใช่

เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่กล่าวคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ? และถ้าไม่พูดไม่กล่าว เป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ? ถ้ารู้ความจริง แต่ไม่พูดตามความเป็นจริง เป็นประโยชน์หรือเปล่า? แล้วถ้ารู้ความจริง มีไหมที่จะไม่พูดความจริง เพราะรู้ว่าความจริงเป็นประโยชน์สูงสุด ไม่เท็จ ไม่ลวง แต่สามารถที่จะรู้ความจริงว่าทุกขณะว่างเปล่า "สูญญตา" เกิดแล้วดับ แล้วไม่กลับมาอีกเลย นั่นคือ ความหมายที่แท้จริงของทุกขอริยสัจจะ เข้าใจว่าเที่ยง แสวงหา ต้องการความสุขจากสิ่งที่ได้มา แล้วก็หมดไปทันที ไม่ช้าเลย เพราะฉะนั้น ถ้ารู้จริงอย่างๆ นี้ แล้วไม่หวังสิ่งที่เคยหวัง จะเป็นสุขหรือเป็นทุกข์? หมดความทุกข์ที่จะต้องไปแสวงหามากมาย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย