เพราะเคยสะสมอบรมเหตุมามาก

เรื่องที่จะรู้เร็วหรือรู้ช้า เป็นเรื่องที่แล้วแต่การสะสมอบรมมาในเหตุ คือ การที่ปัญญาจะรู้ชัดได้นั้น สติจะต้องระลึกรู้ลักษณะของนามธรรม ตรงลักษณะของนามธรรมแต่ละลักษณะ

การที่ท่านผู้หนึ่งผู้ใดจะรู้เร็ว ก็เป็นเรื่องที่ควรอนุโมทนาอย่างยิ่ง แต่ต้องเป็นความรู้จริงๆ ซึ่งถ้าขณะนี้ท่านผู้หนึ่งผู้ใดจะรู้แจ้งอริยสัจธรรมชั่วขณะที่ฟัง ก็ขออนุโมทนาอย่างยิ่ง แต่เรื่องที่จะรู้เร็วหรือรู้ช้า เป็นเรื่องที่แล้วแต่การสะสมอบรมมาในเหตุ คือ การที่ปัญญาจะรู้ชัดได้นั้น สติจะต้องระลึกรู้ลักษณะของนามธรรม ตรงลักษณะของนามธรรมแต่ละลักษณะ สติจะต้องระลึกรู้ลักษณะของรูปธรรม ตรงลักษณะของรูปธรรมแต่ละลักษณะ จนกระทั่งมีความรู้ชินขึ้น ละคลายมากขึ้น จึงสามารถที่จะประจักษ์สภาพความเกิดดับของนามธรรมและรูปธรรมตามความเป็นจริงได้

ถ้าใครจะรู้เร็ว ก็เพราะว่าได้เคยสะสมอบรมเหตุมามาก จนกระทั่ง แม้พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมสั้นๆ บุคคลนั้นก็สามารถจะแทงตลอดประจักษ์แจ้งในความเกิดดับ ความไม่เที่ยง ความไม่ใช่ตัวตน สัตว์ บุคคลของสภาพธรรม รู้แจ้งอริยสัจธรรม เป็นพระอริยเจ้าได้ แต่ต้องเป็นความรู้จริง ไม่ใช่เห็นว่าปฏิบัติกันมานานแล้ว แต่ยังไม่ถึงแม้นามรูปปริจเฉทญาณ ก็จะเกิดความท้อถอยขึ้น

ที่มา และ ขอเชิญรับฟัง ...

ปัญญารู้ชัดแล้วหรือยัง