สำนึกผิด

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๙๒๘]

สำนึกผิด

อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ สนทนาธรรมที่โรงแรมเพชรรัชต์การ์เด้น จ.ร้อยเอ็ด ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

ดิฉันเอง ถ้าใครคิดว่าทำผิดไปแล้วจะขอโทษ ต้องกล่าวโทษของตนเองก่อนว่าคุณผิดอะไร ไม่ใช่ว่าไม่สำนึกผิดแล้วมาขอโทษ มาขอโทษเรื่องอะไรไม่ทราบ บอกมาเลย ทำผิดไปแล้วเรื่องอะไร และเดี๋ยวนี้ขอโทษที่ได้ทำผิดนั้น แต่ไม่ใช่มาถึงก็มาขอโทษแต่ว่าคุณทำผิดอะไรที่เป็นโทษ ต้องสำนึกก่อน ประโยชน์อยู่ตรงนี้ไม่ใช่อยู่แต่เพียงการกระทำทางกายทางวาจาที่ไม่จริงใจ ไร้ประโยชน์ ไม่ใช่การขอโทษ ไม่ใช่การพ้นโทษจริงๆ เพราะบุคคลนั้นเองจะสำนึกอยู่ตลอดเวลาในการที่ได้ทำผิดแล้ว ถ้ายังไม่แสดงโทษนั้นและขอโทษ ก็จะต้องรู้ว่ายังมีโทษนั้นอยู่จนถึงวันตายก็ได้และอาจจะขณะที่จะจากโลกนี้ไปก็อาจจะคิดถึงโทษนั้นก็ได้ จิตเศร้าหมองแน่นอน ไปไหนถ้าจิตเศร้าหมอง?

เพราะฉะนั้น ใครที่เป็นอกุศลแล้วก็รู้ว่าได้เป็นอกุศลขั้นทำผิดเป็นโทษแก่คนอื่นถ้าไม่สำนึกไม่มีวันขอโทษ แต่เพราะสำนึกว่าผิด เพราะฉะนั้น ก็บอกได้ว่าผิดอย่างนี้แล้วก็ขอโทษที่ได้กระทำไปแล้ว นั่นจึงจะเป็นการสำนึกผิดจริงๆ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย