ขอถามเกี่ยวกับการวิ่งครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นในประเด็นคำถาม ดังนี้

ควรจะได้เข้าใจว่าพระโสดาบัน คือใคร? พระโสดาบัน คือ ผู้ที่ถึงพระนิพพาน เป็นครั้งแรก ซึ่งก็คือ เป็นพระอริยบุคคลขั้นที่ ๑ ที่ได้ประจักษ์แจ้งพระนิพพานดับกิเลสได้ในระดับหนึ่ง ดับกิเลสได้เพียงบางส่วนตามสมควรควรแก่มรรคที่ท่านได้ ยังไม่สามารถดับได้ทั้งหมด พระโสดาบันดับความเห็นผิดทุกประการ ดับความลังเลสงสัยในสภาพธรรม ดับความตระหนี่ ดับความริษยา ดับกิเลสอย่างหยาบที่จะเป็นเหตุให้ไปเกิดในอบายภูมิ เพราะพระโสดาบันเป็นผู้ไม่ต้องไปเกิดในอบายภูมิอีกต่อไป ท่านเกิดอีกอย่างมาก ไม่เกิน ๗ ชาติ เป็นผู้แน่นอนที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระอริยบุคคลขั้นสูงๆ ขึ้นไป กล่าวคือ บรรลุเป็นพระสกทาคามี พระอนาคามี จนกระทั่งถึงความเป็นพระอรหันต์ในที่สุด

พระโสดาบัน ไม่ใชพระอรหันต์ พระโสดาบัน ยังมีกิเลสเหลืออยู่ แต่ท่านจะไม่ทำอกุศลกรรมใดๆ เลย ถ้าท่านเป็นบรรพชิต จะไม่วิ่งแน่นอน เพราะเป็นกิริยาอาการที่่ไม่ควรแก่เพศบรรพชิต แต่ถ้าเป็นคฤหัสถ์ ชีวิตประจำวันของท่าน ก็ยังเป็นปกติ ดำรงชีวิต ทำกิจการงานตามปกติ

พระอรหันต์ เป็นบุคคลผู้ห่างไกลจากกิเลส เป็นผู้ดับกิเลสทั้งหลายทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาด ไม่มีกิเลสเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่อีกเลย พระอรหันต์ ไม่มีกุศลจิต ไม่มีอกุศลจิต แต่ยังมีจิตชาติอื่นๆ คือ ยังมีจิตชาติวิบาก ท่านยังต้องเห็น ยังได้ยิน ยังได้กลิ่น ยังลิ้มรส ยังรู้สิ่งที่กระทบสัมผัสทางกาย (จนกว่าท่านจะดับขันธปรินิพพาน) แต่ไม่เป็นปัจจัยให้กิเลสเกิดขึ้นอีก เพราะท่านดับกิเลสได้หมดแล้ว จึงเป็นไปไม่ได้ที่พระอรหันต์จะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะไม่ควร เช่น การวิ่ง เป็นต้น

ข้อความใน พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้า ๘๐ นางวิสาขามหาอุบาสิกา ได้กล่าวถึงชน ๔ จำพวก เมื่อวิ่ง ย่อมไม่งาม ดังนี้

วิสาขา. พ่อทั้งหลาย ชน ๔ จำพวก เมื่อวิ่งย่อมไม่งาม เหตุอันหนึ่ง แม้อื่นอีก ยังมีอยู่.

พราหมณ์. ชน ๔ จำพวก เหล่าไหน เมื่อวิ่งย่อมไม่งาม แม่.

วิสาขา. พ่อทั้งหลาย พระราชาผู้อภิเษกแล้ว ทรงประดับประดาแล้วด้วยเครื่องอาภรณ์ทั้งปวง เมื่อถกเขมรวิ่งไปในพระลานหลวง ย่อมไม่งาม ย่อมได้ความครหาเป็นแน่นอนว่า ทำไมพระราชาองค์นี้จึงวิ่งเหมือนคฤหบดี ค่อยๆ เสด็จไปนั่นแหละ จึงจะงาม ๑ แม้ช้างมงคลของพระราชา ประดับแล้ว วิ่งไปก็ไม่งาม ต่อเมื่อเดินไปด้วยลีลาแห่งช้าง จึงจะงาม ๑ บรรพชิต เมื่อวิ่งก็ไม่งาม ย่อมได้แต่ความครหาอย่างเดียวเท่านั้นว่า ทำไมสมณะรูปนี้จึงวิ่งไปเหมือนคฤหัสถ์ แต่ย่อมงามด้วยการเดินอย่างอาการของผู้สงบเสงี่ยม ๑ สตรี เมื่อวิ่งก็ไม่งาม ย่อมถูกเขาติเตียนอย่างเดียวว่า ทำไมหญิงคนนี้จึงวิ่งเหมือนผู้ชาย แต่ย่อมงามด้วยการเดินอย่างธรรมดา ๑ พ่อทั้งหลาย ชน ๔ จำพวกเหล่านี้ เมื่อวิ่งไป ย่อมไม่งาม.

พราหมณ์. ก็เหตุอื่นอีกอย่างหนึ่ง เป็นไฉน แม่.

วิสาขา. พ่อทั้งหลาย ธรรมดามารดาบิดา ถนอมอวัยวะน้อยใหญ่เลี้ยงดูธิดา เพราะว่าพวกฉันชื่อว่า เป็นสิ่งของอันมารดาบิดาพึงขาย มารดาบิดาเลี้ยงฉันมา ก็เพื่อต้องการจะส่งไปสู่ตระกูลอื่น ถ้าว่า ในเวลาที่พวกฉันวิ่งไป เหยียบชายผ้านุ่งหรือลื่นล้มลงบนพื้นดิน มือหรือเท้า ก็จะพึงหัก พวกฉันก็จะพึงเป็นภาระของตระกูลนั่นแล ส่วนเครื่องแต่งตัว เปียกแล้วก็จะแห้ง ดิฉันกำหนดเหตุนี้ จึงไม่วิ่งไป พ่อ.

... ยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ