ฟังทำไม?! เพื่อประโยชน์อะไร?
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ฟังทำไม?! เพื่อประโยชน์อะไร? นี่ ... ต้องชัดเจน
ถ้าเราประมาทไม่เข้าใจให้ถูกต้องตั้งแต่ต้น ... ผิดหมด ต้องเป็นคนที่ไม่เว้นการไตร่ตรองว่าความจริงคืออะไร? เพราะฉะนั้นเราพูดคำที่ไม่รู้จักถ้าไม่ได้ฟังคำของพระพุทธเจ้า ถ้าไตร่ตรองไม่ละเอียดทุกคำ ... ผิดทั้งนั้น ต้องละเอียดมาก ลึกซึ้งมากไม่อย่างนั้นไม่มีวันรู้จักพระพุทธเจ้า คำพูดของพระองค์ต้องลึกซึ้ง ... กว่าพระองค์จะตรัสคำนั้นได้ ... นานเท่าไหร่ ... ถ้าไม่เข้าใจจริงๆ ก็เตลิดเปิดเปิงไปไหนก็ไม่รู้
ขอกรรมฐาน คือ ขอความเข้าใจของผู้ที่มีปัญญาเพื่อรู้ความจริงเพื่ออบรมเจริญปัญญาจนประจักษ์แจ้งความจริง เพราะเดี๋ยวนี้ไม่มีปัญญาและรู้ว่าปัญญาไม่ได้รู้อื่น รู้สิ่งที่มีเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่เริ่มเข้าใจตั้งแต่ต้นจะประจักษ์แจ้งความจริงที่ได้ฟังจากพระพุทธเจ้าไหม?! ประจักษ์แจ้งไม่ใช่แค่ฟัง ค่อยๆ อบรมความเข้าใจถูกต้องทีละเล็กทีละน้อย จนสามารถประจักษ์แจ้งสิ่งที่เป็นฐานะของกรรมคือการกระทำหรือการอบรมจนกว่าจะเข้าใจถูกต้อง
เพราะฉะนั้นทุกคำต้องละเอียด ต้องรู้ประโยชน์ เป็นคำของพระพุทธเจ้าพระองค์ไม่ใช่ให้ไปขอชื่อมา ... ขอเรื่องมา ... แต่เข้าใจทุกคำที่พระองค์ตรัสด้วยความละเอียดลึกซึ้ง เพื่อกรรมะคือการอบรมเจริญปัญญาจนประจักษ์แจ้งความจริงได้
ทุกคำของพระพุทธเจ้าไม่ใช่ให้เราจำไปพูด แต่ต้องไตร่ตรองให้ละเอียดลึกซึ้งว่า เดี๋ยวนี้ไม่รู้อะไร จะไปขอใครก็ไม่ได้ นอกจากฟังคำที่ทำให้เริ่มเข้าใจถูกต้อง อบรมไปจนกว่าจะประจักษ์แจ้ง
ฟังแล้วไม่ใช่เชื่อเลย ต้องไตร่ตรองจนกว่าจะเป็นความเข้าใจที่ถูกต้อง
ยังหวังว่าเมื่อไหร่ปัญญาจะเท่าโลภะ ... เมื่อไหร่ล่ะ?! ยังหวังว่ายังมีทางอื่นหรือ? ... เห็นไหมว่าต้องมั่นคงขนาดไหน ความเข้าใจเท่านั้นเมื่อเกิดขึ้นจึงจะค่อยๆ เข้าใจสิ่งที่ลึกซึ้งเดี๋ยวนี้ที่เกิดกับได้ ถ้าไม่มีความเข้าใจก็ไม่มีทาง ... มั่นคงว่าไม่มีทางอื่นแน่นอน ... ทำก็ไม่ได้ ... ท้อก็ไม่ได้ ... ทำสิ เอาอะไรมาทำ ... ทำอะไร?
เพราะฉะนั้น ปัญญาไม่ใช่อยู่ในตำราแต่ ... ปัญญาคือขณะที่ค่อยๆ เข้าใจสิ่งที่ปรากฏตามความเป็นจริงจากการฟังและไตร่ตรอง ขณะนั้นละความไม่รู้เมื่อเข้าใจ ... หนทางอื่นไม่มี!!!
ฟังจนกระทั่งเห็นพระปัญญาคุณของพระพุทธเจ้าที่ทำให้เราไม่หลงทางไปไหน เพราะฉะนั้น บูชาคุณแค่ไหน?!
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
