เมตตา ๓๘ - ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ก่อนที่จะเห็นนิมิตผิดๆ

ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจก่อนที่จะเห็นนิมิตผิดๆ เพียงเพราะความอยากไปนั่งทำสมาธิแบบผิดๆ

ส. ที่ถามว่า เมื่อทำสมาธิแล้วจะเห็นเจ้ากรรมนายเวรได้หรือไม่นั้น สมาธิมี ๒ อย่าง คือสัมมาสมาธิและมิจฉาสมาธิ สัมมาสมาธิเป็นการอบรมเจริญสมถภาวนา คือการอบรมเจริญกุศลจิตให้มั่นคงโดยสงบจากโลภะ โทสะ โมหะยิ่งขึ้น ฉะนั้น จึงต้องเป็นกุศลจิตที่ประกอบด้วยปัญญาและสติสัมปชัญญะที่พิจารณาหรือระลึกถึงธรรม ที่ทำให้จิตสงบจากอกุศลทั้งหลายบ่อยๆ เนืองๆ เช่น ระลึกถึงพระคุณของพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ระลึกถึงคุณของพระธรรม ระลึกถึงคุณของพระอริยสงฆ์ ระลึกถึงผู้อื่นด้วยเมตตากรุณา มุทิตา อุเบกขา ระลึกถึงกุศล ทาน ศีล ที่ได้กระทำแล้ว ระลึกถึงความตาย เป็นต้น เมื่อจิตเป็นกุศลเพิ่มขึ้น ความสงบจากอกุศลทั้งหลายก็มั่นคงขึ้น จนลักษณะของความสงบปรากฏร่วมกับสมาธิ คือเป็นความสงบที่มั่นคงเพิ่มขึ้นพร้อมด้วยสติสัมปชัญญะ จึงไม่เห็นสิ่งอื่นใดที่ผิดจากปกติธรรมดา

สำหรับการเจริญภาวนาที่อาศัยนิมิตของสมถภาวนาจิตจึงจะสงบมั่นคงขึ้นได้นั้น ต้องเป็นสมถภาวนา ประเภท กสิณ อสุภ อานาปานสติ และกายคตาสติ เท่านั้น

อสุภ คือ การระลึกถึงลักษณะที่ไม่งามของซากศพในสภาพต่างๆ

อานาปานสติ คือ การระลึกถึงลมหายใจที่กระทบจมูกหรือเบื้องบนริมฝีปาก

กายคตาสติ คือ การระลึกถึงความเป็นปฏิกูลของร่างกายแต่ละส่วน เช่น ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นต้น

ผู้ที่อบรมเจริญความสงบโดยอาศัย "นิมิตของสมถภาวนา" ซึ่งเป็นกสิณ อสุภ อานาปานสติและกายคตาสติเท่านั้น จึงจะปรากฏเฉพาะนิมิตของอารมณ์แต่ละอย่างๆ ที่จิตระลึกเพื่อให้สงบ จะไม่เห็นนิมิตอื่นเลย ไม่เห็นนรก สวรรค์ เทวดา ภูตผีปีศาจ หรือที่ว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรใดๆ เลย

..จากหนังสือ "เมตตา" เปิดอ่าน --> คลิกที่นี่