ไม่สนใจ ไม่เชื่อเรื่องบุญ

ผู้ที่มีความเห็นว่า บุญไม่มี บาปไม่มี ทำดีไม่ได้ดี เป็นต้น ชื่อว่า มีความเห็นผิดจากความจริงถ้าผู้ใดมีเจตนาขัดขวางการทำบุญของผู้อื่น ผู้นั้นชื่อว่าทำลายประโยชน์ของผู้รับทาน ผู้ให้ทานและประโยชน์ของตน ดังข้อความในพระสูตรว่า

[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 228

..วัจฉะ ผู้ใดห้ามคนอื่นที่ให้ทาน ผู้นั้นชื่อว่าทำอันตรายต่อคน ๓ คน ทำร้ายต่อคน ๓ คน ๓ คนคือใคร คือทำอันตรายต่อบุญของทายก ทำอันตรายต่อลาภของปฏิคาหก อนึ่งตัวของผู้นั้นชื่อว่าถูกก่น (ขุดรากคือความดี) และถูกประหาร (ตายไปจากความดี) เสียก่อนแล้ว วัจฉะ ผู้ใดห้ามคนอื่นที่ให้ทาน ผู้นั้นชื่อว่าทำอันตรายต่อคน ๓ คนทำร้ายต่อคน ๓ คนนี้ ..

จะมีวิธีการอย่างไรที่จะช่วยบุคคลเหล่านี้ให้เข้าใจธรรมะได้ ในเมื่อหลักการบริหาร งานหรือบ้านเมือง ต้องยึดหลักคุณธรรม คือ พรหมวิหาร ๔ จึงจะช่วยทำให้สังคมร่มเย็น ถ้าผู้บริหารไม่มีความเชื่อทางด้านพระพุทธศาสนา แต่ก็บริหารงานไปตามความเหมาะสมตามความคิดของตัวเอง คงจะไม่เป็นไร เพราะแล้วแต่เหตุปัจจัย เรามีหน้าที่ทำตามคำสั่ง เจ้านายไม่ชอบ เราก็ไม่ทำ แบบนี้น่าจะดีไหม

ผู้ที่จะเข้าใจพระธรรมคำสอนได้ต้องอาศัยการฟังการศึกษา ถ้าไม่ศึกษาก็ไม่สามารถ เข้าใจได้

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ