ส่วนหนึ่งของชีวิตเป็น วิบาก คือ ผลของกรรม

เกิด แก่ เจ็บ ตาย

โดย อ. สุจินต์ บริหารวนเขตต์
# ส่วนหนึ่งของชีวิตเป็น วิบาก คือผลของกรรม
# อีกส่วนคือการสะสมกรรม ที่จะทำให้เกิดผลข้างหน้า
# ขณะเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส สัมผัส เป็นผลของกรรม
# ขณะ "คิด" ไม่ใช่ผลของกรรม
# จิตที่คิดมี ๒ อย่าง คือ คิดดีกับคิดไม่ดี
# เวลาที่ฟังเรื่องอะไรมาแล้วไม่ไตร่ตรอง พลอยพูดตามไปโดยไม่รู้ความจริง คำพูดนั้นก็ทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์เดือดร้อนได้
# ในขณะนั้นก็เป็นอกุศล อกุศลให้โทษตั้งแต่เริ่ม "คิด" ตัวคนคิดเดือดร้อนเพราะอกุศลนั้นก่อนคนอื่น ดังนั้น ต้องเห็นโทษของความคิดที่ไม่ดี
# ขณะใดเป็นผลของกุศลก็อย่าติดให้มากนัก ต้องเตรียมพร้อมที่จะรับอกุศลวิบาก ด้วยความไม่หวั่นไหว เวลานี้ทุกข์กันมาก เพราะความหวั่นไหวนั่นเอง.
# ถ้ารู้ความจริงว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นธรรมดา "ธรรม คือธรรมดา" เกิดก็ธรรมดา แก่ก็ธรรมดา เจ็บก็ธรรมดา ได้ลาภก็ธรรมดา เสื่อมลาภก็ธรรมดา ได้ชื่อเสียงหรือเสื่อมชื่อเสียง ก็ธรรมดา

# มีใครบ้างไม่ถูกนินทา หรือว่ามีแต่คนนับถือตลอดเวลา