สัทธาสูตร .. ศรัทธาและความไม่ประมาท
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น
พระสุตตันตปิฏก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
สัทธาสูตร
เทวดาองค์หนึ่ง ครั้นยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้กล่าวคาถานี้ ในสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า...ศรัทธาเป็นเพื่อนสองของคน หากว่าความเป็นผู้ไม่มีศรัทธาไม่ตั้งอยู่ แต่นั้น บริวาร ยศและเกียรติยศย่อมมีแก่เขานั้น อนึ่ง...เขานั้นละทิ้งสรีระแล้วก็ไปสู่สวรรค์. บุคคล พึงละความโกรธเสีย พึงทิ้งมานะเสีย พึงล่วงสังโยชน์ทั้งปวงเสีย กิเลสเป็นเครื่องเกี่ยวข้อง ย่อมไม่เกาะเกี่ยวบุคคลนั้น ผู้ไม่เกี่ยวข้อง ในนาม รูป ผู้ไม่มีกิเลสเป็นเครื่องกังวล
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า พวกชนพาล ผู้มีปัญญาทราม ย่อมตามประกอบ ความประมาท ส่วนนักปราชญ์ ย่อมรักษา ความไม่ประมาท เหมือนบุคคล ผู้รักษาทรัพย์อันประเสริฐ บุคคล อย่าตามประกอบ ความประมาท และอย่าตามประกอบความสนิทสนม ด้วยอำนาจความยินดีทางกาม เพราะว่าบุคคล ไม่ประมาทแล้ว เพ่งพินิจอยู่ ย่อมบรรลุ บรมสุข
[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 425
[๘๔๒] อาฬวกยักษ์ทูลถามว่า คนข้ามโอฆะได้อย่างไรหนอ ข้ามอรรณพได้อย่างไร ล่วงทุกข์ได้อย่างไร บริสุทธิ์ได้อย่างไร
[๘๔๓] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า คนข้ามโอฆะได้ด้วยศรัทธา ข้ามอรรณพได้ด้วยความไม่ประมาท ล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร บริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา....
เพราะอวิชชา ทั้งลึกและกว้าง จะพ้นได้ก็ด้วยปัญญา คือ มรรคมีองค์แปด
ขออนุโมทนาธรรมทานของท่านวิทยากร
[เล่มที่ 54] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรีคาถา เล่ม ๒ ภาค ๔ - หน้าที่ 483
คนเขลาเหล่านั้น ไม่มีปัญญา ไม่มีเจตนา ถูกทุกข์และสมุทัยปิดไว้ เมื่อไม่รู้อริยธรรมที่ท่านแสดงก็ไม่ตรัสรู้อริยสัจ.
ทูลกระหม่อมแม่เจ้าขา คนเขลาเหล่าใดเมื่อไม่รู้สัจจะทั้งหลาย ที่พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐทรงแสดงแล้ว ยังชื่นชมภพ กระหยิ่มการเกิดในหมู่เทพทั้งหลาย คนเขลาเหล่านั้นมีจำนวนมากกว่าเพคะ.
เมื่อภพไม่เที่ยง ความเกิดในหมู่เทพทั้งหลายก็ไม่ยั่งยืน พวกคนเขลา ย่อมไม่หวาดสะดุ้งต่อคนที่ต้องเกิดบ่อยๆ .
อบาย ๔ สัตว์ทั้งหลายย่อมได้กันสะดวก ส่วนคติ ๒ ได้กันลำบาก, ในนรกของเหล่าสัตว์ที่เข้าถึงอบาย ไม่มีการบวชดอกเพคะ.
ขอพระชนกชนนีทั้งสองพระองค์ โปรดทรงอนุญาตให้ลูกบวชในธรรมวินัยของพระทศพลเถิดเพคะ ลูกจักขวนขวายน้อย พากเพียรเพื่อละชาติและมรณะ.
จะมีประโยชน์อะไร ด้วยโทษคือกายที่ไร้สาระนั้น ซึ่งพวกคนเขลาชื่นชมนักหนา ขอทรงโปรดอนุญาตเถิด ลูกจักบวชเพื่อดับภวตัณหา ความอยากในภพ.
