จะตกนรกอย่างไร

พระพุทธองค์ทรงแสดงว่า มิจฉาทิฏฐิ หรือความเห็นผิดมีโทษมาก ทำให้เกิดในนรกหรือกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน แต่ถ้าเป็นความเห็นผิดที่ดิ่ง (นิยตมิจฉาทิฏฐิ) ย่อมนำเกิดในภูมินรกที่เรียกว่าโลกันตริกนรก สำหรับผู้ที่เริ่มศึกษาพอเข้าใจ แต่ยังไม่รู้ทั่วในพระธรรมคำสอนทั้งหมดย่อมเข้าใจผิดหรือเห็นผิดในบางประการ ย่อมดีกว่าผู้ที่ไม่ศึกษาเลย คือ ไม่มีความเห็นผิดที่รุนแรง และยังประกอบกรรมดีบ้างตามสมควร แต่ผู้ที่เห็นผิดมากๆ ระดับปฏิเสธกรรม ผลของกรรม ปฏิเสธนรก สวรรค์ ย่อมมีโทษมากกว่า ไม่ขวนขวายทำกรรมดีเลย ย่อมดิ่งลงในอบายฝ่ายเดียว ดังข้อความในพระสูตรดังนี้

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่...

โทษของมิจฉาทิฏฐิ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค

เล่ม ๔ ภาค ๒ - หน้าที่ 181

อนึ่ง ถ้าเขามีความเห็นอย่างนี้ว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะรื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชื่อปหาสะ. ความเห็นของเขานั้นเป็นความเห็นผิด. ดูก่อนนายคามณีก็เราย่อมกล่าวคติสองอย่างคือ นรกหรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉานอย่างใดอย่างหนึ่ง ของบุคคลผู้มีความเห็นผิด

ถ้าจะคิดถึงนรกขุมไหนๆ ก็คงจะไม่ถึงด้วยความคิด เคยไปมาแล้วแต่จำไม่ได้ อาจจะต้องไปอีกถ้ามีเหตุ นรกเป็นภพภูมิ (อบายภูมิ) ที่มีจริง ไม่มีนรกของใครๆ อยู่ในภูมิมนุษย์ ก็พอจะเห็นความทุกข์ทรมานสุดๆ ได้ เคยเห็นสัตว์ที่ถูกถลกหนังทั้งเป็น งูที่ถูกกรีดท้องทั้งเป็น ปลาที่ถูกแล่เนื้อทั้งเป็น บ้างไหม สัตว์เหล่านี้ แม้ทรมานสุดๆ แต่ก็ตาย เร็วบ้าง ช้าบ้าง แต่ในนรกนั้น ท่านว่า ทรมานยิ่งกว่านี้ ก็ตายไม่ได้ ถ้าผลของกรรมยังไม่หมด

ขอบูชาคุณพระรัตนตรัย

๑. ความเห็นผิดที่ทั่วไปคือ ความเห็นผิดที่ยึดถือว่าเป็นเรา เป็นสัตว์บุคคล (สักกายทิฏฐิ) เพราะมีความเห็นผิดนี้ จึงมีความเห็นผิดที่ดิ่ง รุนแรง คือ ไม่เชื่อกรรมและผลของกรรม เป็นต้น ความเห็นผิดที่ดิ่งรุนแรง เช่น ปฏิเสธกรรมและผลของกรรม ทำให้ตกนรก เช่น โลกันตนรก เป็นต้น หรือสัตว์เดรัจฉาน เมื่อกรรมนั้นให้ผล

๒. ส่วนผู้ที่ศึกษาธรรม ก็ยังมีความเห็นผิดที่ยึดถือว่าเป็นสัตว์บุคคลตัวตน แต่ไม่ถึงขนาดที่เห็นผิดที่ไม่เชื่อกรรมและผลของกรรม ดังนั้นเมื่อไม่เห็นผิดขนาดดิ่งก็ไม่ต้องไปนรกหรือสัตว์เดรัจฉานเพราะความเห็นผิดที่หนักนั้น แต่ใครจะรู้ว่าชาติต่อๆ ไปจะไม่เห็นผิดหนักอย่างนั้นได้ ตราบใดที่ยังมีสักกายทิฏฐิ ความยึดถือว่าเป็นสัตว์บุคคล อันเป็นรากเหง้าแห่งความเห็นผิดทั้งหลาย จึงต้องอบรมปัญญาในการเจริญสติปัฏฐาน โดยเริ่มต้นว่าธรรมคืออะไร

ความเห็นผิดที่รุนแรง เช่น ปฏิเสธกรรมและผลของกรรม ย่อมทำให้ไม่พ้นไปจากสังสารวัฏฏ์ เป็นตอวัฏฏะ เฝ้าวัฏฏะและต้องตกนรกเพราะกรรมนั้น ดังนั้นควรห่างบุคคลที่มีความเห็นผิด

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่...

นิยตมิจฉาทิฏฐิ [พรหมชาลสูตร]

นรชนใดผู้มีปัญญาทราม

ในพระสูตรนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสคาถาประพันธ์ ดังนี้ว่า นรชนใดผู้มีปัญญาทรามประกอบด้วยธรรม ๒ ประการนี้ คือ ศีลอันลามก ๑ ทิฏฐิอันลามก ๑ นรชนนั้นเมื่อตายไปย่อมเข้าถึงนรก

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ