เกลียดความพลัดพราก ต้องการอยู่สบาย ..
พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด
การเล่น การยินดี ย่อมมีในท่ามกลางแห่งสหาย อนึ่ง ความรักที่ยิ่งใหญ่ ย่อมมีในบุตรทั้งหลาย บุคคลเมื่อเกลียดชัง ความพลัดพรากจากสัตว์ และ สังขารอันเป็นที่รัก พึงเที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น. บุคคลย่อมเป็นอยู่ตามสบาย ในทิศ ทั้งสี่และไม่เดือดร้อน ยินดีด้วยปัจจัยตามมี ตามได้ ครอบงำเสียซึ่งอันตราย ไม่หวาดเสียว พึงเป็นผู้เที่ยวไปผู้เดียว เหมือนนอแรด ฉะนั้น
ไม่ว่าจะท่องเที่ยวไปในที่ใด ถ้าที่นั้นทำให้กุศลธรรมเจริญ พึงไปในที่นั้น ไม่ว่าจะไปกับใคร หรือแม้ว่าจะต้องไปผู้เดียวดังนอแรด
บุคคลที่เที่ยวไปผู้เที่ยวเหมือนนอแรดได้ ท่านจะต้องเป็นผู้ที่มีปัญญามาก และเห็นโทษของ การคลุกคลีด้วยหมู่คณะ เพราะทำให้จิตฟุ้งซ่าน ไม่สงบ
สำหรับพระปัจเจกพุทธเจ้า ท่านเที่ยวไปเหมือนนอแรด เพราะหมดสิ้นอาสวะกิเลสทุกประการแต่สำหรับปุถุชนอย่างเรา ส่วนใหญ่ก็ไปไหนไม่รอด ติด "ตัง" ไปหมดครบทุกๆ ทวาร
ก็เลยได้แต่เที่ยวไปชมนอแรดด้วยการติดข้องในสี ในเรื่องราว ด้วยโลภะมากกว่า
ขอบคุณทุกท่านครับเราเป็นใครอบรมเจริญปัญญา ดามกำลังปัญญาของแต่ละท่านพระศาสดาทรงตรัสสอนไว้