ร้องเพลง คือ ร้องไห้ - นมแม่ คือ เลือด - โลก มี 6
เหตุใด พระพุทธองค์ จึงตรัสว่า
- การร้องเพลง คือการร้องไห้ ในวินัยของพระอริยเจ้า
- น้ำนมมารดา คือโลหิต ในวินัยของพระอริยเจ้า
- "โลก" ในวินัยของพระอริยเจ้า มี ๖ โลก คือ ตา - หู - จมูก - ลิ้น - กาย - ใจ
การร้องเพลง เปรียบเหมือนการร้องไห้ ในวินัยของพระอริยเจ้า
การหัวเราะ เปรียบเหมือนเด็ก ในวินัยของพระอริยเจ้า
การเต้นรำ เปรียบเหมือนคนบ้า ในวินัยของพระอริยเจ้า
พระโพธิสัตว์เคยช่วยชีวิตผู้หญิงคนหนึ่ง เขาหิวน้ำ พระโพธิสัตว์ก็เลยเอามีดกรีด แขนตัวเองเพื่อให้นางได้กินเลือดแทนน้ำ แต่น้ำนมของมารดาเปรียบเหมือนโลหิต ในที่นี้หมายถึงเลือดเนื้อ ที่ท่านให้ชีวิตเรา พระคุณของมารดาทดแทนคุณเท่าไหร่ก็ไม่หมด จนกว่าจะทำให้ท่านได้ดวงตาเห็นธรรมค่ะ เช่น พระสารีบุตรไปโปรดมารดาที่บ้านเกิด มารดาได้ดวงตาเห็นธรรมเป็นการทดแทนคุณของมารดาที่ได้เลี้ยงดูท่าน มาค่ะ
ส่วนโลกในวินัยของพระอริยเจ้า ถ้าไม่มี ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ โลกนี้ก็ไม่ปรากฎ เพราะฉะนั้น ถ้าจะละกิเลสจริงๆ ก็คือ ในขณะที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้กระทบสัมผัสและคิดนึก ด้วยสติสัมปชัญญะที่เพิ่มขึ้นจากการอบรมเจริญปัญญา
