จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่!
ประสบการณ์ดีๆ ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงรับสั่งให้กำลังใจในการทำงาน องคมนตรีสุเมธ ท่านได้เล่าให้ฟังว่า "ตอนนั้นผมกำลังทำงานอยู่ในสภาพจิตใจที่แย่มาก มันไม่มีกำลังใจจะทำอะไร ท้อแท้กับงานมาก ไม่มีใครเข้าใจ เหมือนทำดีแต่ไม่ได้ดี"
ในหลวงท่านเสด็จมาพอดี และท่านทรงได้เห็นสีหน้าผมไม่สู้จะดี ท่านทรงได้สอบถามจนได้ความว่า ผมกำลังท้อแท้กับงาน ท่านจึงทรงตั้งคำถามและรับสั่งว่า "ท่านสุเมธเคยขายเศษเหล็กไหม เศษเหล็กเหล่านั้นเวลาขายคุณภาพมันต่ำมาก คงได้เงินมาไม่กี่บาท แต่ถ้าเราเอาเศษเหล็กเหล่านั้นมาหลอมรวมกันเป็นแท่ง เวลาหลอมนี่เหล็กมันคงร้อนมาก พอหลอมเสร็จเรานำมาทำเป็นดาบ คงต้องนำมาตีให้แบนอีก เวลาตีก็ต้องคอยเอาไปเผาด้วย ต้องตีไป เผาไป หลายรอบกว่าจะเป็นรูปเป็นร่างดาบอย่างที่เราต้องการ ต้องผ่านความเจ็บปวดความร้อนอยู่นาน แถมเมื่อเสร็จแล้วถ้าจะให้สวยงามดังใจ ก็ต้องนำไปแกะสลักลวดลาย เวลาที่แกะลวดลายก็คงต้องใช้ของมีคมมาตีให้เป็นลวดลายอีก แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงามก็จะมีคุณค่าที่สูงมาก เทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ จะเห็นว่ากว่าเศษเหล็กที่ไม่มีคุณค่ามากนัก จะกลายเป็นดาบอันงดงามนั้น ต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย ทั้งความเจ็บปวดต่างๆ กว่าจะประสบความสำเร็จ"
ดังนั้น ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า "ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายมาในชีวิตเลยนั้น จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่"
ขออนุโมทนาอย่างสูงครับ ผมกำลังทัอถอยคิดจะหยุดโพสต์ธรรมอยู่พอดี ได้อ่านข้อความที่คุณโพสต์ เลยมีกำลังใจขึ้นมาคิดจะทำต่อไปอีก คุณโพสต์ดีทุกที
ขอบคุณมากครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
คุณ Devout โพสต์ในสิ่งที่ดิฉันกำลังเป็นอยู่เลยค่ะ ท้อกับงานมาก กลัวจะทำไม่ได้ดี แต่พอได้มาอ่านโพสต์นี้ก็มีกำลังใจที่จะศึกษาพระธรรมและประกอบสัมมาอาชีพต่อไปแม้ว่าจะไม่ได้ชื่อเสียงเงินทองตามที่หวังไว้ ก็จะใส่ใจในสาระที่สำคัญของชีวิตต่อไป คือการ เข้าใจพระธรรม
ขอบพระคุณกัลยาณมิตรทุกท่านมากค่ะ
[เล่มที่ ๔๑] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ ๓๔๐
"อันคนไขน้ำทั้งหลายย่อมไขน้ำ, ช่างศร ทั้งหลายย่อมดัดศร, ช่างถากทั้งหลายย่อมถากไม้ บัณฑิตทั้งหลายย่อมฝึกตน"
พระราชดำรัสของในหลวง พระองค์ท่านทรงสอดแทรกธรรมะเตือนใจให้พสกนิกรเป็นคนดี มีความเพียรอุตสาหะ อดทน หนักแน่น ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคและเป็นผู้ตรงอยู่เสมอครับขอพระองค์ทรงพระเจริญ และขออนุโมทนาครับ
ฟังพระธรรมให้เข้าใจบ่อยๆ เนืองๆ จริงๆ เพื่อค่อยๆ อบรมเจริญปัญญาทีละเล็กทีละน้อย
