ขณะแห่งชีวิตของปวงสัตว์มีน้อยยิ่งนัก
บ้านธัมมะ
วันที่ 16 ธ.ค. 2550
หมายเลข 5901
อ่าน 1,137
ในวิสุทธิมรรค (มรณสติ) มีข้อความเรื่อง ความสิ้นไปอย่างรวดเร็วของโลก ดังนี้ว่า “โดยปรมัตถ์ ขณะแห่งชีวิตของปวงสัตว์มีน้อยยิ่งนัก ฯ เปรียบดุจล้อรถแม้ที่หมุนอยู่ ก็ย่อมหมุนด้วยส่วน (แห่งดุม) อันเดียวเท่านั้น แม้เมื่อหยุด ก็หยุดด้วยส่วน (แห่งดุม) อันเดียวเหมือนกันฉันใด ชีวิตของปวงสัตว์ก็ฉันเดียวกันนั่นแล เป็นไปเพียงขณะจิตดวงเดียว เมื่อจิตดวงนั้นพอดับแล้ว สัตว์ ท่านก็เรียกว่า ตายแล้วเหมือนกันฯ ชีวิต อัตภาพ และสุข ทุกข์ทั้งมวลเกิดกับจิตดวงเดียว ขณะย่อมล่วงไปพลัน ขันธ์ของคนที่ตายไป หรือของคนที่กำลังเป็นอยู่ก็ตาม ซึ่งดับไปแล้ว ขันธ์ทั้งหมดก็เป็นเช่นเดียวกัน คือ ดับไปโดยไม่กลับมาเกิดอีก สัตว์ชื่อว่าไม่เกิด เพราะจิตไม่เกิด ชื่อว่าเป็นอยู่ เพราะจิตเกิดขึ้นเป็นปัจจุบัน ชื่อว่าตายแล้ว เพราะจิตดับ ดังนี้”