จะพึงทราบบุคคลว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด ด้วยการสนทนา
จะพึงทราบบุคคลว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด ด้วยการสนทนา
ในอังคุตตรนิกาย ติกนิบาต กถาวัตถุสูตร มีข้อความว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย จะพึงทราบบุคคลว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด ก็ด้วยประชุมสนทนากัน ถ้าบุคคลถูกถามปัญหา พูดกลบเกลื่อน พูดนอกเรื่องนอกราว แสดงความโกรธ ความขัดเคืองและความเสียใจให้ปรากฏ เมื่อเป็นเช่นนี้ บุคคลผู้นี้ชื่อว่าเป็นบุคคลผู้ไม่ควรพูด สำหรับบุคคลที่ควรพูดนั้น ก็โดยนัยตรงกันข้าม พระผู้มีพระภาคตรัสต่อไปว่าจะพึงทราบบุคคลว่าควรพูดหรือไม่ควรพูด ก็ด้วยประชุมสนทนากัน ถ้าบุคคลถูกถามปัญหาพูดฟุ้งเฟ้อ พูดวุ่นวาย หัวเราะเยาะ คอยจับผิดเมื่อเป็นเช่นนี้ บุคคลนี้ชื่อว่า เป็นผู้ไม่ควรพูด สำหรับบุคคลทีควรพูดนั้นก็โดยนัยตรงกันข้าม การพูดเป็นชีวิตประจำวัน บางท่านพิจารณาคำพูดของผู้อื่นแต่ไม่ได้พิจารณาคำพูดของตนเอง แต่พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงนั้น มีประโยชน์สำหรับผู้ที่พิจารณา แล้วน้อมประพฤติปฏิบัติตามธรรม ขัดเกลาตัวเองยิ่งขึ้น
