ปัญญา จะคมกล้าขึ้นได้อย่างไร

ด้วยการเจริญสติรู้ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมที่ปรากฏทีละอย่าง เดี๋ยวนี้ไม่มีการเห็น การได้ยินหรือ? ถ้าให้จิตเป็นสมาธิอยู่ที่การไหวขึ้นลงของท้อง ก็จะไม่รู้ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมอื่นๆ ที่จะไม่ให้สภาพธรรม เช่น การเห็น การได้ยิน และการคิดนึก เป็นต้น เกิดขึ้นปรากฏนั้นไม่ได้ ไม่ควรรู้ลักษณะของสภาพธรรมเหล่านั้นหรือ? ควรจะมีอวิชชา ความไม่รู้ในสภาพธรรมเหล่านั้น ต่อไปอีกหรือ?

ถ้าพยายามให้จิตเป็นสมาธิที่นามเดียวหรือรูปเดียว ก็มีอุปาทาน ความยึดถือ และ ไม่ละคลายความเห็นผิดว่าเป็นตัวตน