มันอดคิดไม่ได้ ถ้าไม่คิด แล้วพิจารณาอย่างไร

ถาม เรื่องคิด เรื่องพูดนี่นะครับ ผมก็เหมือนกันนะครับ มันอดไม่ได้ครับ มันจะต้องคิดครับ ไม่คิดก็ไม่รู้ว่าจะคิดยังไง เช่น บางครั้งผมเห็นเห็นเนื้อก็ดี เห็นรูปคนก็ดี เห็นแขนตัวเองก็ดี ถ้าในสติปัฏฐานสูตรกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน พระพุทธองค์ก็แนะนำให้พิจารณาโดยความเป็นปฏิกูลบ้าง พิจารณาโดยความเป็นธาตุบ้าง ถ้าเราเห็นแล้วก็สำเหนียก สังเกตเฉยๆ ถ้าไม่คิด ไม่พูด ขณะนั้นก็ไม่รู้ว่าพิจารณาโดยความเป็นปฏิกูลหรือว่าพิจารณาโดยความเป็นธาตุ ก็เห็นเฉยๆ เห็นจ้องอยู่อย่างนั้น แล้วถ้าเราจะพิจารณาโดยความเป็นปฏิกูล ถ้าไม่คิด แล้วพิจารณาอย่างไร

ตอบ แต่ไม่ใช่ว่าต้องให้คิด สภาพธรรมทั้งหลายแม้แต่ความคิด จะคิดนึกไปในธรรมในสภาพที่ปรากฏก็ตาม เกิดแล้วเพราะเหตุปัจจัย สร้างให้เกิดขึ้นด้วยความจงใจได้ไหม