การรู้ขั้นปริยัติ ละความเห็นผิดว่าเป็นตัวตน ได้หรือ

ถาม การรู้ขั้นปริยัติว่านามธรรมและรูปธรรมต่างกันนั้นมีประโยชน์ แต่เวลาเจริญสติรู้สึกว่า ไม่จำเป็นจะต้องรู้ลักษณะที่ต่างกันของนามและรูป สงสัยว่าการเจริญสติรู้ลักษณะที่ต่างกันของนามและรูปนั้นจะทำให้ละความเห็นผิดว่าเป็นตัวตนได้หรือ

ตอบ ถ้าไม่ระลึกลักษณะที่ต่างกันของนามธรรมซึ่งเป็นสภาพธรรมรู้ เช่น ความรู้สึกความจำว่าต่างกับรูปธรรม ซึ่งไม่ใช่สภาพรู้แล้วจะมีปัญญาที่รู้ชัดได้อย่างไร ถ้าไม่รู้ลักษณะที่ต่างกันของนามธรรมและรูปธรรมก็จะสับสนปนกัน เช่น ได้ยินกับเสียง เป็นต้น ซึ่งปรากฏให้รู้ได้ทีละลักษณะ ถ้าไม่รู้ว่าลักษณะที่ปรากฏนั้นเป็นได้ยินหรือเสียง ก็เห็นชัดแล้วว่ายังไม่รู้ลักษณะของสิ่งที่ปรากฏในขณะนั้น.