ภูมิกับการอุทิศส่วนกุศล

ที่แสดงไว้ในพระไตรปิฎกกล่าวถึงผู้สามารถรับรู้และอนุโมทนากุศลที่เราทำคือมนุษย์ด้วยกัน ภพภูมิเปรต ภพภูมิเทวดากามาวจรทั้ง ๖ ชั้น แต่ผู้ที่จะพ้นจากสภาพความทุกข์ทรมานได้ต้องในภพภูมิเปรตเท่านั้น

เมื่อท่านได้กระทำสิ่งที่เป็นกุศลไม่ว่าจะเป็นกุศลขั้นใดๆ ทาน ศีล ภาวนา เช่นการให้วัตถุสิ่งของเป็นทาน การให้ธรรมะเป็นทาน เมื่อกระทำกุศลแล้ว ท่านสามารถอุทิศส่วนกุศลที่ท่านทำแล้วหากผู้อื่นได้ล่วงรู้และร่วมอนุโมทนาในกุศลนั้นก็เป็นกุศลจิตของผู้นั้นเอง ผู้นั้นก็จะได้อานิสงส์ของกุศลนั้น

ท่านอาจกล่าวคำอุทิศส่วนกุศล ดังนี้

ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญแล้วแด่บุพพการี มีมารดาบิดา เป็นต้นแด่ญาติและมิตรสหายผู้ล่วงลับไปแล้วแด่เทพและอมนุษย์ทั้งหลายขอจงมีจิตโสมนัสยินดี อนุโมทนาในส่วนกุศลนี้โดยทั่วกันเทอญ

หากท่านเหล่านั้นอยู่ในภพภูมิที่สามารถล่วงรู้และร่วมอนุโมทนา ก็เป็นกุศลจิตของท่านผู้นั้น

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ