การถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ!
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
การถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งนั้น เกิดจากความเข้าใจถูกในพระธรรมและในแนวทางที่ถูกต้องครับ หากว่าเข้าใจพระธรรมผิดแล้ว ก็เป็นแต่เพียงถึงพระรัตนตรัยเพียงแต่คำพูดเท่านั้น เพราะเมื่อเข้าใจพระธรรมหรือในแนวทางที่ผิดก็ถึงพระธรรมในทางผิดเป็นที่พึ่ง และไม่เข้าใจถูกว่าพระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้อะไร ก็ถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งเพื่อปฏิบัติผิดและไม่เข้าใจสังฆรัตนเป็นที่พึ่ง คือพึ่งผิดเพราะเข้าใจในสังฆรัตนผิดครับ เช่น พระคุณของสังฆรัตนคือ เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว แต่ถ้าเข้าใจการประพฤติปฏิบัติผิด ก็เข้าใจพระคุณของสังฆรัตนผิดด้วยครับ ดังนั้น การถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งนั้น เกิดจากความเข้าใจพระธรรมที่ถูกต้อง จึงถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งโดยถูกต้องด้วยครับ ดังข้อความในพระไตรปิฎกที่บุคคลที่ฟังธรรมเข้าใจจากพระพุทธเจ้าและจึงกล่าวว่าขอถึงพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง อันเกิดจากความเข้าใจถูกในแนวทางการอบรมปัญญา อันเป็นเพราะฟังพระธรรมที่ถูกต้องนั่นเองครับ
ทุกอย่างเกิดจากเหตุปัจจัย ผู้ที่ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะอย่างถูกต้องเป็นผู้ที่เคยทำบุญไว้แล้วในแนวทางที่ถูกต้องในปางก่อนค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
การฟังพระธรรมให้เข้าใจ และอบรมเจริญปัญญาในหนทางที่ถูกต้องนั้นยากมากๆ ต้องอดทน ไม่ใจร้อน แต่ปัญญาก็สามารถค่อยๆ เจริญขึ้นได้ตามสมควรแก่เหตุ
ขออนุโมทนาค่ะ ธรรมะเห็นยากรู้ยากแต่ก็สามารถรู้ได้เห็นได้ด้วยการเจริญปัญญา คือการเจริญสติเป็นปกติ อดทนที่จะค่อยๆ รู้จักธรรมะทีละนิดทีละหน่อย ไม่ใจร้อน คืออยากรู้แจ้งสภาพธรรมอย่างรวดเร็ว จะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อกิเลสเต็มเพียบ ตั้งแต่ลืมตา บางวันสติไม่เกิดเลย กุศลเก่าทำไว้ค่อนข้างดีที่ว่าการฟังธรรมในแต่ละวัน ไม่ถูกขัดขวางหรือรบกวนจากคนข้างเคียง จึงเปิดธรรมะได้ทั้งวัน ได้ยินบ้าง ไม่ได้ยินบ้างสะสมไป ไม่ได้หวังให้สติเกิดจากการเปิดเสียงธรรมะทั้งวัน แต่เป็นการตอกซ้ำย้ำเตือนในเรื่องของสภาพธรรมแต่ละอย่าง เพราะความรู้ที่ได้จากการฟังที่เข้าใจขึ้นๆ เป็นปัญญา ในทางตรงข้ามเมื่อรู้แล้วก็ละความไม่รู้ทีละน้อยๆ เช่นกัน คือละอวิชชา
