ภิกษุต้องอาบัติ ถ้าไม่ปลงต้องตกนรกหรือไม่
สิกขาบทของภิกษุมีมาก ย่อมมีโอกาสล่วงได้มากเช่นกัน สงสัยอยู่ว่า ถ้าท่านอาบัติ จะเป็นบาปหรือไม่ ถ้าบาปก็ต้องตกนรกล่ะสิคะ ถ้ามองในแง่นี้ใครจะกล้าไปบวชล่ะคะ
อาบัติ คือ การล่วงสิกขาบทที่พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติไว้สำหรับพระภิกษุ หากภิกษุใดล่วงสิกขาบทใด ก็ต้องปลงอาบัติตามพุทธบัญญัติ จึงจะพ้นจากอาบัตินั้นได้ (ยกเว้นอาบัติปาราชิกที่ไม่อาจปลงได้ ต้องหมดความเป็นบรรพชิตไปโดยไม่จำเป็นต้องมีใครรู้หรือมีใครมาวินิจฉัยแต่อย่างใดทั้งสิ้น) แต่ถ้าไม่ปลงอาบัติแล้วยังอยู่ในเพศบรรพชิต อาบัตินั้นก็จะเป็นเครื่องกั้นสุคติภูมิและมรรคผล
อีกประการหนึ่ง อาบัติบางข้อแม้ปลงได้ แต่การกระทำนั้นก็สำเร็จเป็นอกุศลกรรมบถไปแล้ว เช่น การฆ่าสัตว์ซึ่งสามารถส่งผลต่อไปได้
ดังนั้น ผู้ที่จะบวชเป็นบรรพชิตต้องมีศรัทธาและอัธยาศัยที่จะรักษาสิกขาบทจริงๆ
ดังนั้นผู้ที่จะบวชเป็นบรรพชิตต้องมีศรัทธาและอัธยาศัยที่จะรักษาสิกขาบทจริงๆ
สาธุ
สมัยนี้ผู้ที่จะบวชเป็นบรรพชิต มีศรัทธาและอัธยาศัยจริงๆ นั้นแสนจะหายากครับ
สาธุ
เพราะไม่รู้ ไม่เข้าใจจึงบวช จะได้รับโทษตกนรกไหมครับ บวชอยู่ไม่ครบเดือนครับ
กรุณาช่วยบอกให้ทราบ
ขอขอบคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เรียน ความคิดเห็นที่ 4 ครับ
เมื่อลาสิกขา มาเป็นคฤหัสถ์แล้ว ไม่มีอาบัติติดตัวอีกต่อไป เพราะไม่ได้ปฏิญญาว่าตนเองเป็นบรรพชิตอีกต่อไปแล้ว สิ่งสำคัญที่สุด คือ เป็นคฤหัสถ์ให้ดีที่สุด ด้วยการเป็นคนดีควบคู่ไปกับการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาในชีวิตประจำวันครับ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ
