พระพุทธศาสนามีอายุ ๕๐๐๐ ปีจริงหรือไม่
สำหรับคำพยากรณ์ที่ว่า พุทธศาสนาจะมีอายุ ๕,๐๐๐ ปีนั้น มีกล่าวไว้ใน ทุติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถา พระวินัยปิฎก แต่ถ้าพิจารณาถึงเหตุการณ์ของโลกจะเห็นได้ว่า ยุคนี้ยังไม่ถึง ๕,๐๐๐ ปี เพียง ๒,๕๐๐ กว่าปี มีผู้ศึกษาพุทธศาสนามากหรือน้อย ซึ่งเราก็พอจะพิจารณาได้ว่า พระพุทธศาสนาจะคงอยู่ถึง ๕,๐๐๐ ปีหรือไม่
พระพุทธศาสนาจะค่อยๆ อันตรธาน ไปตามลำดับของพระไตรปิฎก คือ พระอภิธรรมปิฎกคัมภีร์สุดท้าย คือ "คัมภีร์ปัฏฐาน" ซึ่งแสดงปัจจัยของสภาพธรรมทั้งหลายอย่างละเอียด ลึกซึ้งมาก จะอันตรธานก่อน และถอยไปเรื่อยๆ จนถึงพระสุตตันตปิฎก จนถึงพระวินัยปิฎกพระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ได้ต่อเมื่อมีผู้ศึกษาและเข้าใจพระธรรมคำสอนอย่างถูกต้อง ถ้ามีพระไตรปิฎกและอรรถกถา แต่ไม่มีใครศึกษาไม่มีใครเข้าใจพระธรรมวินัยที่พระผู้มีพระภาค ฯ ทรงพระมหากรุณาแสดงไว้เลย ก็ไม่ชื่อว่าพระพุทธศาสนายังดำรงอยู่
ดังนั้น พระพุทธศาสนาจะเสื่อมจากพระธรรมก่อน แล้วพระวินัยจึงเสื่อม จนถึงกาลสมัยที่ภิกษุจะมีแต่เพียงผ้ากาสายะพันคอ หรือห้อยหูเป็นเครื่องหมายแสดงว่าเป็นบรรพชิตเท่านั้นเอง แต่ความเป็นบรรพชิตที่แท้จริงนั้น มิได้อยู่ที่ผ้ากาสายะ แต่อยู่ที่การประพฤติปฏิบัติตามพระวินัยบัญญัติ
ได้อ่านจากวิกิพีเดียเกี่ยวกับพุทธศาสนาในประเทศอัฟกานิสถาน กล่าวถึงความเสื่อมของพุทธศาสนาและการเข้ามาของศาสนาอิสลามในบริเวณนี้ ว่าหลายพันปีต่อมา ชาวมุสลิมรุกราน พระพุทธศาสนาจึงเสื่อมลงเรื่อยๆ และมีการทำลายพระพักตร์ของพระพุทธรูปบามิยันทั้งสององค์ แต่ในสมัยนั้นก็ยังมีผู้นับถือพระพุทธศาสนาอยู่หลักหมื่น สิทธิการแสดงออกของเขาทำได้แค่ ใช้ผ้าสีเหลืองเล็กๆ ผูกหางเปียสั้นๆ เท่านั้น ซึ่งคล้ายกับความเสื่อมของพุทธศาสนาเมื่อจะถึง ๕๐๐๐ ปี