สุวรรณหังสชาดก .. โลภมาก ลาภหาย
เจตสิก
วันที่ 29 ธ.ค. 2550
หมายเลข 6732
อ่าน 3,752
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เอกนิบาตชาดก เล่ม ๓ ภาค ๒
สุวรรณหังสชาดก
โลภมากลาภหาย [๑๓๖] "บุคคลได้สิ่งใด ควรยินดีด้วยสิ่งนั้น เพราะความโลภเกินประมาณ ชั่วแท้ นาง- พราหมณี จับพระยาหงส์เสียแล้ว จึงเสื่อมจาก ทอง" ดังนี้.
ความคิดเห็นที่ 1
wannee.s
วันที่ 29 ธ.ค. 2550
โลภะมีโทษน้อย คลายช้า
โทสะมีโทษมาก คลายเร็ว
โมหะมีโทษมาก คลายช้า
ความคิดเห็นที่ 2
แล้วเจอกัน
วันที่ 29 ธ.ค. 2550
เป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ ควรเป็นผู้สันโดษ ขออนุโมทนาครับ