เกิด แก่ เจ็บ ตาย ๐๑ - ผู้เป็นพรหมของบุตร

โดยอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ธรรมบรรณาการจากคุณวนิดา คุณาทวีสุข

อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เทวทูตวรรคที่ ๔ พรหมสูตร ข้อ ๔๗๐

ดูกร ภิกษุทั้งหลาย สกุลใดบุตรบูชามารดาบิดาในเรือนตน สกุลนั้นมีพรหมสกุลใดบุตรบูชามารดาบิดาในเรือนตน สกุลนั้นมีบุรพาจารย์ สกุลใดบุตรบูชาบิดามารดาในเรือนตน สกุลนั้นมีอาหุไนยบุคคล ดูกร ภิกษุทั้งหลาย คำว่า พรหม นี้เป็นชื่อของมารดาและบิดา คำว่าบุรพาจารย์ นี้เป็นชื่อของมารดาและบิดา คำว่า อาหุไนยบุคคล นี้เป็นชื่อมารดาและบิดา ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะมารดาบิดามีอุปการะมาก บำรุงเลี้ยงแสดงโลกนี้แก่บุตร ฯ

มารดาบิดาผู้อนุเคราะห์บุตร ท่านเรียกว่าพรหม บุรพาจารย์ และอาหุไนยบุคคลของบุตร เพราะเหตุนั้นแหละ บุตรผู้มีปัญญาพึงนอบน้อมและสักการะมารดาบิดาด้วยข้าวน้ำ ผ้า ที่นอน เครื่องหอม การอาบน้ำ และการล้างเท้าทั้งสอง เพราะการบำรุงมารดาบิดานั้น บัณฑิตย่อมสรรเสริญบุตรนั้น บุตร นั้นละ [โลกนี้] ไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์

อังคุตตรนิกาย ปัญจนนิบาต ปุตตสูตร ข้อ ๓๔

บุตรผู้เป็นสัปบุรุษ ผู้สงบ มีกตัญญกตเทวี เมื่อระลึกถึงบุรพคุณของท่าน จึงเลี้ยงมารดาบิดา ทำกิจแทนท่าน เชื่อฟังโอวาท เลี้ยงสนองพระคุณท่านสมดังที่ท่านเป็นบุพการีดำรงวงศ์สกุล บุตรผู้มีศรัทธา สมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมเป็นที่สรรเสริญทั่วไป

ขอเชิญคลิกอ่านตอนต่อไป ๐๑ - ๑๙ ...

เกิด แก่ เจ็บ ตาย -- ไม่มีผู้ใดรู้ได้ว่า พรุ่งนี้อาจจากโลกนี้ไป --

คลิกดาวน์โหลดหนังสือ -->

เกิด แก่ เจ็บ ตาย