แด่....ผู้มีทุกข์ - กกุธสูตร

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค

กกุธสูตร

กกุธเทวบุตร กราบทูลว่า ข้าแต่ภิกษุ พระองค์ไม่มีทุกข์ บ้างหรือ ความเพลิดเพลิน ไม่มีบ้างหรือ ความเบื่อหน่าย ไม่ครอบงำพระองค์ ผู้ประทับนั่ง แต่พระองค์เดียวบ้างหรือ.

พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า ดูก่อน ท่านผู้อันคนบูชา เราไม่มีทุกข์เลย และความเพลิดเพลิน ก็ไม่มี อนึ่ง ความเบื่อหน่าย ไม่ครอบงำเรา ผู้นั่งแต่ผู้เดียวเลย.

กกุธเทวบุตร ทูลถามว่า ข้าแต่ภิกษุ ทำไมพระองค์ จึงไม่มีทุกข์ ทำไมความเพลิดเพลิน จึงไม่มี ทำไมความเบื่อหน่าย จึงไม่ครอบงำพระองค์ ผู้นั่งแต่ผู้เดียว

พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า ผู้มีทุกข์นั่นแหละ จึงมีความเพลิดเพลิน ผู้มีความเพลิดเพลินนั่นแหละ จึงมีทุกข์ ภิกษุ ย่อมเป็นผู้ไม่มีความเพลิดเพลิน ไม่มีทุกข์ ท่านจงรู้อย่างนี้เถิด ผู้มีอายุ.

กกุธเทวบุตร ทูลว่า นานหนอ ข้าพระองค์ เพิ่งพบเห็นภิกษุ ผู้เป็นพราหมณ์ ดับสนิทแล้ว ไม่มีความยินดี ไม่มีทุกข์ ข้ามพ้นเครื่องข้อง ในโลกแล้ว

ข้อความบางตอน จากอรรถกถา

ผู้เป็นทุกข์ ย่อมปรารถนาสุข ดังนั้น ความยินดี จึงมีแก่ผู้เกิดทุกข์ ส่วนทุกข์ ก็มาเหมือนกัน เมื่อสุขแปรปรวนไปเหตุนั้น ทุกข์ จึงมี แก่ผู้เกิดความยินดี