จุติกาล

จุติกาล

จุติ (เคลื่อน ตาย) + กาล (เวลา)

ช่วงเวลาตาย เวลาที่เคลื่อนจากภพเก่า หมายถึง เมื่อกรรมที่ทำให้เป็นบุคคลใดบุคคลหนึ่งสิ้นสุดลง วิบากจิตดวงสุดท้ายที่จะทำให้สิ้นความเป็นบุคคลนั้น ชื่อว่าจุติจิตเกิดขึ้นทำจุติกิจ คือเคลื่อนจากภพเก่าเมื่อจุติจิตดับแล้ว ปฏิสนธิจิตซึ่งเป็นผลของกรรมใดกรรมหนึ่งก็เกิดสืบต่อโดยไม่มีระหว่างคั่น ทำปฏิสนธิกิจ คือสืบต่อภพใหม่ทันที ขณะที่จุติจิตเกิดขึ้นทำจุติกิจนั้นชื่อว่า จุติกาล