ระลึกถึง พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์
[๘๖๖] พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สุคตศาสดา ครั้นได้ตรัสไวยากรณภาษิต
นี้จบลงแล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายอยู่
ในป่าก็ดี อยู่ที่โคนไม้ก็ดี อยู่ในเรือนว่างเปล่า ก็ดี
พึงระลึกถึงพระสัมพุทธเจ้าเถิด
ความกลัวไม่พึงมีแก่เธอทั้งหลาย ถ้าว่าเธอ
ทั้งหลายไม่พึงระลึกถึงพระพุทธเจ้า ผู้เจริญ
ที่สุดในโลก ผู้องอาจกว่านรชน ทีนั้นเธอ
ทั้งเปล่าก็หลาย พึงระลึกถึงพระธรรม อันนำ ออกจากทุกข์อันพระพุทธเจ้าทรงแสดงดีแล้ว
ถ้าเธอทั้งหลายไม่พึงระลึกถึงพระธรรม อัน
นำออกจากทุกข์ อันพระพุทธเจ้าทรงแสดง
ดีแล้ว ทีนั้น เธอทั้งหลายพึงระลึกถึงพระ-
สงฆ์ผู้เป็นบุญเขต ไม่มีบุญเขตอื่นยิ่งไปกว่า
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อเธอทั้งหลายระลึก
ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์
อย่างนี้ ความกลัวก็ดี ความหวาดสะดุ้งก็ดี
ความขนพองสยองเกล้าก็ดี จักไม่มีเลย.
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 467
ความกลัวเป็นธรรมะ แต่เมื่อยังติดข้องในกามคุณ ๕ ก็ยังกลัวครับ ...อนุโมทนาครับ