อุปนิสสยโคจร ๑๐ ในปาฏิโมกขสังวร ในศีลวิสุทธิ

คำว่า อุปนิสสยโคจร (โคจรอันเป็นอุปนิสัย) ในอรรถกถา ท่านอธิบายชีวิตประจำวันของพระภิกษุ คือการมีกัลยาณมิตร อันให้ได้ฟังซึ่งกถาวัตถุ ๑๐ อันเป็นธรรมะที่เกื้อกูลแก่การอบรมเจริญปัญญา ซึ่งในชีวิตประจำวันของฆราวาส ก็ย่อมเป็นไปได้เช่นกัน คำอธิบาย อุปนิสสยโคจร จากอรรถกถา มีดังนี้

[เล่มที่ 66] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส เล่ม ๕ ภาค ๒[เล่มที่ 65] - หน้าที่ ๙๙

ในโคจร ๓ อย่างนั้น อุปนิสสยโคจร เป็นอย่างไร ภิกษุประกอบด้วยคุณ คือ กถาวัตถุ ๑๐ มีมิตรดี เข้าไปอาศัยมิตรดี ย่อมได้ฟังสิ่งที่ยังมิได้เคยฟัง ย่อมทำสิ่งที่ฟังแล้วให้แจ่มแจ้ง ข้ามความสงสัย ทำความเห็นให้ตรง ทำจิตให้ผ่องใส เมื่อศึกษาตาม ย่อมเจริญด้วยศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา นี้ชื่อว่า อุปนิสสยโคจร

คำอธิบายกถาวัตถุ ๑๐

เชิญคลิกที่นี่

กถาวัตถุ ๑๐

ขอบพระคุณค่ะ

ตามความเข้าใจ หากจะนำอุปนิสสยโคจร มาใช้ในชีวิตประจำวัน ควรเริ่มจากมีมิตรดี และมิตรชักนำให้มี สัมมาทิฏฐิ และส่งเสริมให้ เจริญใน ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา จะถูกต้องไหมคะ

เริ่มที่มีมิตรดี หรือเริ่มด้วยการศึกษาพระธรรมให้เข้าใจว่า มิตรดีคืออย่างไร

ลักษณะกัลยาณมิตร

กัลยาณมิตร หมายถึงเพื่อนที่ดี

ขอบพระคุณค่ะ ขออนุโมทนา

ตามคำจำกัดความของกัลยาณมิตรในพระไตรปิฎก ในชีวิตประจำวัน คงหาได้ยาก อาจ มีเพียงแต่เป็นเพื่อนที่หวังดีทั่วๆ ไป ไม่พาเราไปในทางที่ชั่วที่ผิดกฎหมายเท่านั้นเอง ถ้านำ อุปนิสสยโคจร ๑๐ มาใช้ในชีวิตประจำวัน คงใช้เพียงอนุโลม หรือเทียบเคียงเอาแบบตื้นๆ เท่านั้น ไม่ตรง ตามพระไตรปิฎกแท้ๆ

ดิฉันเห็นว่า ท่านอาจารย์สุจินต์ และคณาจารย์ของ ม.ศ.พ. และทุกท่านที่ช่วยกรุณา แนะนำ ความเข้าใจถูกต้องให้ดิฉัน ในเว็บไซด์นี้ เป็นกัลยาณมิตรของดิฉัน ที่จะพบได้ ในชีวิตประจำวัน จริงๆ

ขอขอบพระคุณทุกท่านมา ณ ที่นี้ค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ และขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ขออนุโมทนาครับ