มีเรื่องเล่าในอดีตกาลสมัยเด็ก
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัยและเป็นที่พึ่งอันสูงสุด ขอถามเพื่อขอให้ทุกท่านช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยครับ
๑. ผมมีเรื่องเล่าในอดีตกาลสมัยเด็กอายุประมาณ ๗ - ๘ ขวบ ตอนอยู่ที่โรงเรียนผมเคยได้ ยินเสียงจากที่ไหนไม่รู้เรียกผม เรียกชื่อเล่น เป็นเสียงกังวานไปทั่วโรงเรียน ตอนผมลงมาเข้าห้องน้ำ ผมแน่ใจว่าผมไม่ได้หูฝาดแน่ เพราะตั้งใจฟังอยู่จนต้องวิ่งขึ้นไปห้องเรียน ก็ยังได้ยินเสียงนั้นอีกมาทางหลังห้อง จนต้องหันหลังไปดู จนครูต้องถามว่ามองอะไร เสียงนั้นก็หายไป เสียงนั้นเป็นเสียงของอะไรครับ?
๒. การที่เด็กละเมอ เกิดจากอะไรครับ? ผีเข้าหรือเปล่า? แม่ผมว่าผีเข้า เพราะตอนเด็กผมเคยละเมอตอนป่วยสามารถกระโดดบันไดประมาณ ๑๐ กว่าขั้น กระโดด ๒ ครั้งลงถึงพื้นชั้น ๑ และต่อสู้กับผู้ใหญ่ ๒ คน ซึ่งเอาผมไม่อยู่ (หากเป็นแรงของเด็กเองก็ไม่น่าจะสู้ผู้ใหญ่ได้) ผมอาละวาดไปทั่วบ้าน จนผมหมดแรงไปเอง
๓. ผมสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าตอนเด็กหากโดนแกล้ง ผมนึกในใจว่าผู้นั้นต้องได้รับผลกรรมที่มาแกล้งผม และเขาก็ได้จริงๆ ภายในไม่กี่วัน ก็เลยสงสัยว่ากรรมทำไมถึงตามเขาทันเร็ว ขนาดนั้นครับ?
ขออนุโมทนาครับ
๑. เสียงที่ได้ยินหรือคิดว่าได้ยิน เมื่อวัยเด็กดับไปแล้วจะให้ใครตอบละคะ ก็แค่เสียงที่ได้ ยิน แม้จะดับแล้ว แต่คุณยังติดคาในใจอยู่ ยังให้เสียงนั้นเป็นตัวตนในความคิดของคุณอยู่ ไม่ดับไปได้เลย ตรงนี้ทำให้ป้านึกถึงคำพูดของท่านอาจารย์ เมื่อเคยกราบเรียนถามท่านว่าถ้าเราเห็นอมนุษย์ในสภาพต่างๆ เช่น ผีหรือเปรต เราจะทำอย่างไร ท่านได้กรุณาตอบ แบบเตือนใจพวกเราว่า ก็แค่เห็นค่ะ
๒. ละเมอ ก็คือฝันแบบหนึ่ง
๓. ผลแห่งกรรม ไม่ได้มีแค่ในชาตินี้ชาติเดียวนะคะ เป็นกรรมไหน ให้ผลเมื่อไร เราก็สุดคาดการณ์ได้ค่ะ ถามคุณบ้างละค่ะ ตอนที่คุณนึกว่าผู้นั้นต้องได้รับผลกรรมที่มาแกล้งคุณ คุณนึกอย่างอยากให้เขาได้รับผลหรือเปล่า คือหมายความว่า ขณะที่คุณคิดอย่างนั้น คุณคิดอกุศลหรือเปล่า ป้าไม่ต้องการคำตอบจากคุณหรอกค่ะ เพียงแต่อยากให้คุณตอบตัวเองเท่านั้นค่ะ