เหตุใดผมจึงศึกษาธรรมะ ๐๒__เพราะชีวิตนั้นแสนสั้น

"หยาดน้ำค้างบนยอดหญ้า เหมือนอาทิตย์ขึ้นมา ย่อมแห้งหายไปได้เร็ว ไม่ตั้งอยู่นาน แม้ฉันใด ชีวิตของมนุษย์ทั้งหมาย เปรียบเหมือนหยาดน้ำค้าง ฉันนั้น เหมือนกัน นิดหน่อย รวดเร็ว มีทุกข์มาก มีความคับแค้นมาก จะพึงถูกต้องได้ด้วยปัญญา ควรกระทำกุศล ควรประพฤติพรหมจรรย์ เพราะสัตว์ที่เกิดมาแล้วจะไม่ตายไม่มีฯ"

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตนิบาต (๗๑)

"แม่น้ำไหลลงจากภูเขา ไหลไปไกล กระแสเชี่ยว พัดไปซึ่งสิ่งที่พอจะพัดไปได้ ไม่มีระยะเวลาหรือชั่วครู่ที่มันจะหยุด แต่ที่แท้ แม่น้ำนั้นมีแต่ไหลเรื่อยไปถ่ายเดียวแม้ฉันใด ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย เปรียบเหมือนแม่น้ำที่ไหลลงจากภูเขาฉันนั้นเหมือนกันฯ"

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต (๗๑)

เป็นสุขในการนอบน้อมสักการะสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยการปฏิบัติธรรม เว้นการทำชั่ว เราอาจคิดว่า เราเจริญสติปัฏฐานไม่ได้ เพราะจิตกระวนกระวายไม่สงบ บุคคลในครั้งพุทธกาลก็เป็นทุกข์เพราะกิเลสครอบงำ แต่ก็สามารถรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ จึงทำให้เราไม่ท้อถอย

เราอาจคิดว่าการเจริญสติปัฏฐาน มิใช่สำหรับเราและคิดว่าเราห่างไกลจากการรู้แจ้งอริยสัจจธรรม แต่อย่างไรก็ตาม เราควรระลึกว่า พระผู้มีพระภาคทรงตรัสรู้ และทรงแสดงอริยสัจจธรรม เพื่อประโยชน์สุขของเรา พระธรรมนั่นเองที่เปลี่ยนชีวิตของเรา ...

ย่อจาก พระพุทธศาสนาในชีวิตประจำวัน
โดยนีนา วันกอร์คอม
แปลโดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

คลิก อ่านตอนที่ ๐๑ - ๓๔ ...

เหตุใดผมจึงศึกษาธรรมะ โดย โกวิท อมาตยกุล

คลิก ดาวน์โหลด หนังสือที่นี่

เหตุใดผมจึงศึกษาธรรรมะ