มังสวิรัติ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
บุญอยู่ที่จิต ขณะใดเป็นไปในทาน (การให้) ศีล (งดเว้นบาปทางกาย วาจา) สมถและวิปัสสนาเป็น บุญ บุญไม่ได้อยู่ที่อาหาร อยู่ที่สภาพจิตนั้นต่างหากครับ ว่าเป็นอย่างไร ขณะที่หวังจะได้บุญ เป็นบุญไหม? ทานเนื้อสัตว์ แต่ไม่เบียดเบียนสัตว์ ขณะที่งดเว้นไม่เบียดเบียนสัตว์เป็นกุศลเป็นบุญ ขณะที่ทานมังสวิรัติและชอบ ติดในรสเป็นโลภะ เป็นความติดข้องไม่ใช่บุญ ขณะที่เป็นบุญ คือไม่มีโลภะ โทสะ โมหะ ไม่มีกิเลส แต่มีสภาพธรรมฝ่ายดี เช่น ความไม่ติดข้อง เป็นต้น บุญจึงอยู่ที่จิตเป็นสำคัญครับ
คนที่ไม่ทานเนื้อสัตว์ แต่ก็ติดในรสอาหารอร่อย ขณะนั้นก็เป็นโลภะ ถ้าได้รสอาหารไม่ดี ก็เกิดโทสะ หรือขณะรับประทานอาหารแล้ว ไม่ได้พิจารณาธรรมะ ก็เป็นโมหะ เพราะฉะนั้น ไม่ได้อยู่ที่ไม่ทานเนื้อสัตว์ แล้วจะได้บุญ บุญหรือกุศลอยู่ที่จิตใจที่ดีงาม คือขณะที่ให้ทาน ขณะที่งดเว้นทุจริตทางกาย ทางวาจา ทางใจ ขณะที่ฟังธรรมเป็นบุญเป็นมหากุศลค่ะ
บุคคลที่ทานเนื้อสัตว์ และไม่ทานเนื้อสัตว์ เสมอกันที่กุศลและอกุศลขณะที่กำลังทานต้องถามตัวเองว่า ทานมังสวิรัตเพราะอะไร ทานด้วยความเข้าใจถูก หรือเข้าใจผิด
การรับประทานมังสวิรัติ
โดย : บ้านธัมมะ
จากหนังสือ บทบาท อ.สุจินต์ ในการเผยแผ่พุทธธรรม
โดย พระธนนาถ นิธิปญฺโญ
ถาม: การรับประทาน มังสวิรัติและการกินเจนั้น จำเป็นแค่ไหน ถ้าไม่รับประทานอาหารมังสวิรัติ จะทำให้ศีลบริสุทธิ์ได้หรือไม่?
ตอบ: พระผู้มีพระภาคทรงเสวยเนื้อ เพราะว่ากลิ่นดิบ ไม่ใช่ กลิ่นเนื้อ กลิ่นปลา แต่กลิ่นดิบ เป็นกลิ่นของกิเลส ขณะนี้ ทุกคนไม่ได้กลิ่นกิเลสเลย คือไม่รู้ว่ากิเลสเป็นสภาพธรรมที่น่ารังเกียจ ฉะนั้น ผู้ที่บริโภคเนื้อ โดยอบรมเจริญปัญญา ดับกิเลสเป็นสมุจเฉท เช่น พระผู้มีพระภาคและพระอรหันต์ทั้งหลายจึงไม่มีกิเลส ไม่มีกลิ่นดิบ ดังนั้น ควรรังเกียจกลิ่นกิเลส ไม่ใช่รังเกียจกลิ่นของเนื้อสัตว์
โดย : บ้านธัมมะ
ที่ถามว่าการรับประทานอาหารมังสวิรัติและการกินเจนั้น จำเป็นแค่ไหน ก็ย่อมแล้วแต่บุคคล บางท่านบริโภคแล้วสุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ก็พอใจที่จะบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพร่างกาย แต่ต้องพิจารณากิเลสในขณะที่กำลังกินเจ หรืออาหารมังสวิรัติว่า รู้สึกติดพอใจในรสอร่อยไหม ความติด ความพอใจนั้นแหละ เป็นกลิ่นดิบแล้ว ฉะนั้น จึงต้องพิจารณาธรรม โดยละเอียดจริงๆ ไม่ใช่พิจารณาเพียงอาการ ที่ปรากฏภายนอกเท่านั้น และที่ถามว่า ถ้าไม่กินเจจะทำให้ศีลบริสุทธิ์หรือไม่นั้น ตอบว่าได้ เมื่อพิจารณาจิต และสภาพธรรมที่กำลังปรากฏเพื่อรู้ชัดในสภาพธรรมทั้งหลายตามความเป็นจริง
