เราอยู่ที่ไหน

ตามหลักคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าได้แสดงความจริงที่บุคคลอื่นไม่รู้ คือ สิ่งทั้งปวงที่มีอยู่จริง ได้แก่ นามธรรมและรูปธรรม เนื่องจากความไม่รู้ (อวิชชา) สัตว์ทั้งหลายจึงยึดถือผิดว่า เราเป็นนั่น นั่นเป็นของเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ความจริงโดยปรมัตถธรรมแล้วเราไม่มี สิ่งที่มีอยู่จริงทั้งหมดในโลกนี้เป็นเพียงนามรูป หรือ จิตเจตสิก รูปเท่านั้น เพราะฉะนั้น คำว่า "เรา" จึงเป็นคำสมมติกันขึ้น เพื่อให้รู้กันว่าเป็นคนชื่อนั้น ชื่อนี้ เป็นเรา เป็นเขา

"ไม่มีเรา" ฟังแล้วน่าใจหาย ยากที่จะยอมรับความจริงนี้ได้ แต่เพราะว่า รูป ไม่เที่ยง สังขารทั้งปวง ไม่เที่ยง จะรู้หรือไม่รู้ ยอมรับหรือไม่ยอมรับ ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้

ขออนุโมทนาครับ