ดับแล้ว - ปราศไปแล้ว - แปรไปแล้ว - อัสดงคตแล้ว

คำอธิบายต่อไปมีว่า...

คำว่า “ดับแล้ว” คือ ถึงความดับแล้ว เหมือนไฟดับดับแล้ว ไม่มีอีกคำว่า “ปราศไปแล้ว” คือ ถึงความปราศไปแล้วหรือไปปราศแล้ว เหมือนคนตายที่ปราศไปแล้ว ไปปราศแล้ว ไม่เหลือเลย นั้นคือลักษณะของความดับ

คำว่า “แปรไปแล้ว” คือ ถึงความแปรไปด้วยการละปกติ ปกติ คือ มี แต่แปรไปด้วยการละปกติ คือ ไม่มี

คำว่า “อัสดงคตแล้ว” ด้วยอรรถว่า ถึงความตั้งอยู่ไม่ได้ กล่าวคือ ความดับ

ดาวน์โหลดหนังสือ -->

ปรมัตถธรรมสังเขป