ที่พึ่งทางใจ...ความสุขที่แท้จริง
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ชีวิตนั้น ถึงแม้จะมีที่พึ่ง ที่อาศัยทางกาย โดยพร้อมมูลแล้วก็ตาม แต่ก็หาเป็นความสุข อันแท้จริงไม่ เพราะจิตใจของผู้ที่ยังยินดีในวัตถุนั้นไม่เป็นอิสระ จากกิเลส ยังติดข้อง ยังยินดียินร้าย ทำให้เกิดความทุกข์กังวล เช่น เกรงว่า จะพลัดพรากจากสิ่งที่ตนรักบ้าง จะประสบกับสิ่งซึ่งไม่เป็นที่รักบ้าง
สภาพจิตเช่นนั้น ขาดที่พึ่งทางใจ การศึกษาพระธรรม ขององค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าและปฏิบัติตามพระธรรม ตามกำลังความสามารถ เป็นหนทาง ที่ทำให้พบ ที่พึ่งอันประเสริฐ ที่ช่วยขจัดปัญหา ความทุกข์ ความขัดข้องใจใดๆ กุศล ที่เป็นที่พึ่งของจิตใจ นั้นคือ บุญญกิริยาวัตถุ ๑๐.
ข้อความบางตอน จากหนังสือ บุญญกิริยาวัตถุ ๑๐
ขออนุโมทนา
การพบ แล้วพลัดพราก
การจาก โดยไม่รู้ว่าจะได้พบกันอีกหรือเปล่า
ควรเลือกข้อไหนดีนะ....ใครรู้ช่วยบอกที
"ที่พึ่งอื่น...ล้วนแล้วแต่ชั่วคราว"
"แต่พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งทางใจถาวร"
"ถ้าเข้าถึงได้ด้วยปัญญา"
...อนุโมทนาครับ...
ไม่มีงานเลี้ยงไหน ไม่เลิกรา พบแล้วจาก แต่ก่อนจากฝากความดีไว้ให้กันดีกว่าค่ะ
การพบ แล้วพลัดพราก
การจาก โดยไม่รู้ว่าจะได้พบกันอีกหรือเปล่า
ควรเลือกข้อไหนดีนะ....ใครรู้ช่วยบอกที
ลองอ่านดูนะครับ การพบและการจากที่ประเสริฐ..ซาบซึ้ง
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...
จุนทพระสูตร...อ่านแล้ว (และได้ฟังทางวิทยุ ในรายการแนวทางเจริญวิปัสสนา ซึ่งบรรยายโดยท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์) ซาบซึ้งมากครับ
...ขออนุโมทนาด้วยนะครับ
ขอขอบพระ คุณ "คุณแล้วเจอกัน" นะคะ ที่กรุณาคัดลอกมาให้อ่านเพื่อให้เป็นวิทยาทาน แก่ผู้ที่ไม่เคยได้ศึกษาคำสอนของพระผู้มีพระภาค แต่ขอสารภาพว่าอ่านแล้วไม่เข้าใจอยู่ดี ว่าสิ่งไหนที่เราควรเลือก สงสารผู้ที่เข้ามาอ่านใหม่ๆ บ้างนะคะพยายามอ่านที่คุณโพสต์ไว้หลาย เรื่องแล้ว แต่ไม่เข้าใจซักเรื่อง ถ้าจะกรุณา ช่วยเขียนให้คนรุ่นใหม่ อ่านแล้วเข้าใจ นำไปปฏิบัติได้ โดยที่ไม่ต้องตีความผิดๆ แปลคำสั่งสอนผิดๆ ได้หรือเปล่าคะ สรุปเอาแต่เนื้อๆ ก็ได้ค่ะ จะได้อ่านหลายๆ หัวข้อหน่อย เขียนยาวๆ แต่อ่านแล้วไม่รู้เรื่อง ก็คงไม่ได้ประโยชน์ หรือว่าเขียนแบบคนเก็บกดอะไรหรือเปล่า
จะพยายามอธิบายด้วยความเข้าใจตอนต้นอันเป็นภาษาที่เข้าใจง่ายแล้วจึงลงข้อความในพระไตรปิฎกเพื่อให้คุณกุลจิราได้เข้าใจง่ายขึ้นนะครับ
ขออนุโมทนา
