ถามว่าขณะนั้นเป็นมานะหรือไม่

ไม่มีใครจะรู้สภาพจิตของท่านได้ดีเท่ากับตัวท่านเองค่ะ ลองพิจารณาและเทียบเคียงดูเองนะคะ จากลักษณะของมานะ 9 ประเภท ดังที่ยกมาค่ะ

มานะ 9 (ความถือตัว, ความสำคัญตนเป็นอย่างนั้นอย่างนี้)

1. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลิศกว่าเขา

2. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่าเสมอเขา

3. เป็นผู้เลิศกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลวกว่าเขา

4. เป็นผู้เสมอเขา สำคัญตัวว่าเลิศกว่าเขา

5. เป็นผู้เสมอเขา สำคัญตัวว่าเสมอเขา

6. เป็นผู้เสมอเขา สำคัญตัวว่าเลวกว่าเขา

7. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลิศกว่าเขา

8. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่าเสมอเขา

9. เป็นผู้เลวกว่าเขา สำคัญตัวว่าเลวกว่าเขา

การไม่ฟังไม่ยินดีในอสัทธรรม จิตในขณะนั้นต้องเป็นกุศลค่ะ เพราะเห็นโทษแต่จิตก็เกิดดับสลับกันไปอย่างรวดเร็วมาก ทั้งกุศลและอกุศล จึงต้องเป็นผู้ที่ละเอียดและตรงต่อสภาพธรรมค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

การจะรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่เกิดขึ้น คือ ขณะที่สภาพธรรมนั้นเกิด สติจึง

เกิดระลึกรู้สภาพธรรมนั้น ไม่ใช่นึกเทียบเคียงเป็นเรื่องราวหลังจากเหตุการณ์

นั้นได้ดับไปแล้ว สภาพธรรมเกิดดับเร็วมาก กุศลสลับกับอกุศล จึงต้องเป็นผู้มี

ปรกติอบรมเจริญสติปัฏฐานในชีวิตประจำวัน ซึ่งการจะรู้ลักษณะของสภาพธรรม

ใดว่าเป็นอะไรนั้นก็คือขณะที่สภาพธรรมนั้นเกิดขึ้นในขณะนั้นนั่นเอง ขออนุโมทนาครับ

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ถึงแม้สภาพธรรมนั้นๆ จะดับไปแล้ว แต่สัญญาก็ยังจำสภาพธรรมนั้นๆ ได้ค่ะ

จึงเป็นการศึกษาด้วยการพิจารณาแต่ไมใช่การระลึก

การฟังพระธรรมเพื่อการน้อมพิจารณาไม่ได้ห้ามไม่ให้คิด หรือ ห้ามไม่ให้เทียบเคียงถ้าคิดถูก ตรงตามความเป็นจริงของธรรมะนั้น...จิตก็เป็นกุศลได้แต่ความละเอียดของปัญญาก็ต้องค่อยๆ เป็นไปตามลำดับขั้น...ตามกำลังการสะสมจนกว่ามีปัจจัยให้สติฯ เกิด ระลึกได้แม้ในขณะที่คิดถูกนั้นว่า...เป็นธรรมะครับ...อนุโมทนาครับ...