ทัพพี...ไม่รู้รสแกง

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ท่านที่เข้าครัวทำอาหารทุกวันเคยใช้อุปกรณ์ในการประกอบอาหาร และในการรับประทานอาหารสิ่งหนึ่งที่คงจะมีกันทุกครัวคือ "ทัพพี"

จากบทสนทนาธรรมบางตอนท่านอาจารย์สุจินต์ อธิบายไว้ดังนี้ว่า

ว. อย่างข้อความในขุททกนิกาย คาถาธรรมบทพาลวรรคที่ ๕ ข้อ ๑๕. มี ข้ออุปมาว่า "ถ้าคนพาลเข้าไปนั่งใกล้บัณฑิตแม้ตลอดชีวิตเขาย่อมไม่รู้แจ้งธรรม เหมือนทัพพีไม่รู้รสแกงฉะนั้น" นี้เป็นข้ออุปมาที่เห็นได้ง่ายแต่ถ้าจะให้ชัดเจนจริงๆ ก็ต้องศึกษาให้รู้ว่า คนพาลมีลักษณะอย่างไร และคนพาลที่ไม่สามารถที่จะรู้ได้นั้นเป็นอย่างไร จึงจะเข้าใจอุปมาข้อนี้ได้ชัดเจนยิ่งขึ้นในพระอภิธรรมปิฎกนั้น จะทำให้ผู้ที่ศึกษาเห็นพระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาคุณได้ด้วยหรือ

ส. เมื่อศึกษาพระอภิธรรมและเข้าใจแจ่มแจ้งก็ย่อมเห็นชัดในพระบริสุทธิคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพราะเหตุว่า สภาพธรรมทั้งปวงที่พระองค์ทรงตรัสรู้และทรงแสดงไว้โดยละเอียด จะเกิดจากการตรึกตรองตามความคาดคะเนของบุคคลที่ยังมีกิเลสอยู่ไม่ได้เลย การที่สาวกจะรู้ทั่วถึงได้มากน้อยเท่าไรนั้นก็ต้องแล้วแต่พระมหากรุณาคุณที่พระองค์จะทรงเทศนาสภาพธรรมทั้งหลายไว้ละเอียดและสุขุมเพียงใดเนื่องจากสภาพธรรมบางอย่าง สาวกก็รู้ไม่ได้และการที่สาวก จะรู้ทั่วถึงธรรมมากน้อยต่างกันอย่างไรนั้นก็ต้องแล้วแต่ภูมิปัญญาของแต่ละท่านด้วย

ว. การที่ผู้ใดจะเข้าใจพระคุณทั้ง ๓ ในแต่ละปิฎกได้ หรือแม้แต่การที่จะรู้พระคุณของพระองค์ ในปิฎกใดปิฎกหนึ่งก็ไม่ใช่ง่ายเลย

ข้อความบางตอนจากหนังสือ บุญญกิริยาวัตถุ.โดย อ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ (หน้า ๑๐๘-๑๐๙)

ขออนุโมทนา

การศึกษาว่ายากแล้วการปฏิบัติยังยากกว่าไม่ต้องพูดถึงการเข้าถึงพระธรรม รู้รสพระธรรม จริงๆ กว่าจะพ้นจากการเป็น ทัพพี ที่ไม่รู้รสแกง อีกนานแสนนาน