ปฏิบัติ (ปฏิปัตติ)
ปฏิบัติ (ปฏิปัตติ)
ปฏิ (เฉพาะ) + ปตฺติ (การถึง)
การถึงเฉพาะ หมายถึง สัมมาปฏิบัติ คือ การปฏิบัติชอบ การปฏิบัติถูกต้อง ได้แก่ ขณะที่สภาพธรรมฝ่ายดีงามเกิดขึ้นทำกิจของตน เป็นไปในกุศลขั้นต่างๆ โดยเฉพาะ การปฏิบัติธรรมขั้นวิปัสสนาภาวนา หมายถึง ขณะที่สติพร้อมสัมปชัญญะที่เกิดขึ้นระลึกรู้ลักษณะของนามธรรมหรือรูปธรรม และรู้ความจริงว่าเป็นเพียงนามธรรม รูปธรรมเท่านั้น ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน หรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดเลย และไม่มีใครเป็นผู้ปฏิบัตินอกจากสติสัมปชัญญะ และโสภณธรรมที่ทำหน้าที่ปฏิบัติกิจของตนๆ ความเข้าใจถูกต้องในเรื่องความเป็นอนัตตาของสภาพธรรม (สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา) จะเป็นปัจจัยให้มีการปฏิบัติที่ถูกต้อง และละความยึดถือความเป็นตัวตนได้ในที่สุด
กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ
ถ้าไม่ศึกษาพระธรรมขั้นปริยัติตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ก็ไม่สามารถถึง ความจริงของลักษณะสภาพธรรมที่เกิดปรากฏในชีวิตประจำวันได้เลย ก็เสียเวลาหลงไป แสวงหาธรรมะไกลแสนไกล โดยไม่รู้ว่าเพิ่มความเห็นผิดทุกขณะ ห่างไกลจากหนทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ความจริง ไปเรื่อยๆ เสียโอกาสในการเกิดมาเป็นมนุษย์เป็นอย่างยิ่ง
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์
