เหตุใดผมจึงศึกษาธรรมะ ๓๒__เพราะพิจารณาเนืองๆ
ในชีวิตประจำวันที่กำลังเห็น กำลังได้ยิน กำลังได้กลิ่น กำลังกระทบเย็น ร้อน อ่อน แข็ง อยู่เป็นปกตินั้น จงพิจารณาเสียเนืองๆ ระลึกรู้เสียเนืองๆ ว่าขณะนี้เป็นลักษณะของนาม - รูปเท่านั้น ไม่ใช่ตัวตน สัตว์ บุคคล
ถ้าเกิดโกรธไม่พอใจหรือเพลิดเพลินยินดีขึ้นมา ก็ช่วยไม่ได้ ห้ามไม่ได้เพราะเป็นสภาพธรรมที่มีจริง เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย มีเหมือนกันทุกผู้ทุกคน ฉะนั้น จงพิจารณาเสียเนืองๆ เพื่อที่จะละคลายการยึดถือสภาพความโกรธหรือความเพลิดเพลินนั้นว่าเป็นตัวตน สัตว์ บุคคล ถ้ายังละไม่ได้ ก็เพราะยังมีความยินดี พอใจแฝงอยู่ในลักษณะของนาม-รูปที่ปรากฏขณะนั้น
หากข้อเขียนนี้มีประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านแม้แต่น้อยนิดแล้ว ผมขอมอบความดีนั้นให้กับพี่หญิงที่เคารพรัก ผู้ซึ่งให้ธรรมะแก่ผมเป็นคนแรก และอาจารย์ผู้บรรยายธรรมะอันประเสริฐ และอีกท่านหนึ่งที่จะเว้นเสียมิได้ คือ พี่หงวน ผู้ได้อรรถาธิบายเรื่องธรรมะทุกครั้งที่พบกัน ผมขอขอบพระคุณไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย
บ้านพอสุขสัมมากร บางกะปิ ๑๕ ก.พ. ๒๙
หมายเหตุ อาจารย์ หมายถึง อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
พี่หญิง หมายถึง คุณหญิงณพรัตน์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา
พี่หงวน หมายถึง คุณสงวน สุจริตกุล
คลิก อ่านตอนที่ ๐๑ - ๓๔ ...
เหตุใดผมจึงศึกษาธรรมะ โดย โกวิท อมาตยกุล
คลิก ดาวน์โหลด หนังสือที่นี่