วิบากของผู้ฆ่าสุนัข

 
franky_friday
วันที่  20 ก.พ. 2549
หมายเลข  831
อ่าน  17,503

มีครอบครัวพ่อ แม่ ลูก อยู่ครอบครัวหนึ่ง ฝ่ายผู้เป็นพ่อได้เก็บลูกสุนัขตัวเมียจากข้างถนนมาเลี้ยง พอสุนัขเริ่มโตขึ้นก็เกิดความรังเกียจ เพราะความน่ารักสมัยที่มันยังตัวเล็กๆ หายไป ไม่นานสุนัขก็ออกลูกจำนวน 6 ตัว ฝ่ายผู้เป็นพ่อซึ่งเกิดความรังเกียจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งไม่ใส่ใจ และเลี้ยงแบบปล่อยทิ้งขว้าง 3 วันให้ข้าวหนเดียวหลายครั้งที่ผู้เป็นแม่ได้นำทั้งแม่สุนัขและลูกๆ ทั้ง 6 ตัว ไปปล่อย แต่สุนัขทั้ง 7 ตัวนั้นก็สามารถกลับมายังบ้านที่มันเกิดและอาศัยได้ทุกครั้ง ล่าสุดด้วยความหิวของแม่สุนัข ประกอบกับความจงรักภักดีกับเจ้าของ สุนัขตัวนั้นได้กัดคนแปลกหน้าโดยไม่รู้ว่านั่นคือลูกของเพื่อนบ้านที่แวะเวียนเข้ามาเล่นใกล้ๆ ผู้เป็นแม่โกรธแม่สุนัขมากจึงกำจัดด้วยการจับสุนัขใส่ลงไปในกระสอบแล้วมัดปากถุง ผู้เป็นลูกเห็นสุนัขพยายามดิ้นจนหัวหลุดออกมาจากปากถุงและสามารถหายใจได้ ก็ร้องบอกผู้เป็นแม่ว่าสุนัขหลุดออกมา ผู้เป็นแม่เห็นดังนั้นจึงนำกระสอบอีกถุงมาซ้อนทับแล้วมัดปากถุงแน่นกว่าเดิม แม่สุนัขตัวนั้นขาดใจตายในเวลาไม่นาน พอรุ่งเช้า ผู้เป็นพ่อได้จับลูกๆ อีก 6 ตัวของแม่สุนัขใส่ถุงกระสอบไปปล่อยทิ้งไว้อีกครั้ง คราวนี้ลูกสุนัขไม่ได้กลับมายังบ้านที่มันเกิดและอาศัยอยู่อีกเลย คิดไม่ตกว่าชะตากรรมของมันจะเป็นอย่างไรต่อไป - จากอกุศลกรรมของครอบครัวผู้ฆ่าสุนัขนี้ จะมีวิบากอย่างไร - ทำอย่างไรข้าพเจ้าจึงจะลืมเรื่องราวที่สะเทือนใจเหล่านี้ ทั้งๆ ที่ข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้เห็น มิใช่ผู้กระทำ-การจำเรื่องราวเหล่านี้ได้ จะก่อให้เกิดวิบากใดแก่ข้าพเจ้าบ้าง

ขอกราบขอบพระคุณ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
study
วันที่ 21 ก.พ. 2549

การฆ่าสัตว์ (ปาณาติบาต) ผลของอกุศลกรรมข้อนี้โดยตรงพระพุทธองค์แสดงว่า ทำให้เกิดในอบายภูมิ วิบากอย่างเบาที่สุดเมื่อบุคคลนั้นกับมาเกิดเป็นมนุษย์ คือทำให้เป็นคนอายุสั้น คือ ตายก่อนวัยอันควร อาจจะถูกผู้อื่นฆ่าหรือฆ่าตัวเองหรือเพราะอุบัติเหตุก็ได้ ส่วนผู้ที่ไม่มีเจตนาหรือไม่มีส่วนร่วมในการฆ่า ย่อมไม่มีวิบากของการกระทำกรรมของผู้อื่น และการจำเรื่องราวต่างๆ เป็นธรรมดาเพราะเราไปพบเห็น แต่อีกไม่นานก็คงลืมและจำเรื่องใหม่ๆ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
study
วันที่ 21 ก.พ. 2549

[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 495

๑๐. สัพพลหุสสูตร

[๑๓๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ปาณาติบาตอันบุคคลเสพแล้วเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด ย่อมยังความเป็นผู้มีอายุน้อยให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์
ฯลฯ

 
  ความคิดเห็นที่ 5  
 
อ้อม
วันที่ 13 เม.ย. 2549

ที่ตอบมานั้นกว้างไปนะคะ หนูอยากให้ตรงประเด็นกับที่กระทู้ถามว่า ผลกรรมที่ฆ่าสุนัขทั้งแม่ทั้งลูกมัน คือ ให้แคบมา ถ้าตอบเป็นการฆ่าสัตว์เป็นกรรมใครๆ ก็รู้ หนูอยากรู้ละเอียดกว่านี้

ขออนุโมทนา

 
  ความคิดเห็นที่ 6  
 
prachern.s
วันที่ 13 เม.ย. 2549

การฆ่าสัตว์ไม่ว่าจะเป็นฆ่าสุนัขหรือฆ่ามนุษย์ มด แมลงต่างๆ จะฆ่าทั้งครอบครัวหรือฆ่าตัวเดียวก็ตาม ผลโดยตรงของอกุศลกรรมทำให้เกิดในนรก วิบากอย่างเบาที่สุดเมื่อบุคคลนั้นมาเกิดเป็นมนุษย์จะเป็นคนอายุสั้น ส่วนการตายอาจจะถูกผู้อื่นฆ่าหรือฆ่าตัวตายหรือโรคภัยหรือภัยธรรมชาติก็ได้ จะถูกฆ่าทั้งครอบครัวหรือไม่ ก็แล้วแล้วแต่ปัจจัยต่างๆ ไม่ตายตัวว่าวิบากจะตรงกับกรรมเสมอไป

 
  ความคิดเห็นที่ 7  
 
chatchai.k
วันที่ 23 ม.ค. 2564

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร

ขอเชิญศึกษาพระธรรม...

รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์

พระไตรปิฎก

ฟังธรรม

วีดีโอ

ซีดี

หนังสือ

กระดานสนทนา

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ