สหายธรรมต่างชาติที่แก่งกระจาน ๘ - ๙ - ๑๐ เม.ย. ๕๑

การสนทนาธรรมที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ได้มีการเตรียมการไว้ล่วงหน้าหลายเดือนเนื่องจากสหายธรรมแต่ละท่านมีงานประจำ แต่เนื่องในโอกาสพิเศษที่คุณนีน่ามีอายุครบรอบ ๘๐ ปี ท่านมีความต้องการฉลองวันเกิดที่เมืองไทย เมืองที่ท่านและสามีมีความผูกพันมาก การฉลองของท่านก็คือการได้มีโอกาสร่วมสนทนาธรรมกับท่านอาจารย์สุจินต์และสหายธรรมทั้งหลาย ซึ่งการสนทนาในครั้งนี้ ยาวนานติดต่อกันถึง ๑ อาทิตย์เต็ม

สถานที่นัดหมายวันแรกคือวันที่ ๘ เมษา เวลาเที่ยงตรงที่ร้านอาหารสังเวียน หน้าหาดชะอำ วิวที่สวยงามแบบนี้เป็นที่ชื่นชอบของชาวต่างชาติมากๆ

คุณพี่ดวงเดือนที่น่ารักเป็นผู้จัดให้ค่ะ

กลุ่มสหายธรรมฯ กลุ่มนี้ คือลูกศิษย์รุ่นแรกๆ ของท่านอาจารย์ ตั้งแต่สมัยปี ค.ศ. 1970 หรือปี พ.ศ ๒๕๑๓ ความเข้าใจในพระธรรมคำสอนจะมีมากน้อยแค่ไหน นั่นแล้วแต่การสะสมของแต่ละคน แต่ที่แน่ๆ ก็คือหากเขาเหล่านั้นไม่เข้าใจในพระธรรมคำสอนอย่างลึกซึ้ง เขาก็คงไม่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาสนทนาธรรมไกลถึงประเทศไทยเป็นแน่

ชายใส่เสื้อลายสก็อตสีออกแดง คือ คุณเคนชาวออสเตรเลียน นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามคือคุณทอมชาวอเมริกันพูดภาษาไทยได้ปร๋อ เพราะเคยอาศัยอยู่ในเมืองไทย ถัดไปคือคุณโจนาธาน ซึ่งทุกท่านรู้จักกันดี พูดภาษาไทยได้ปร๋อเหมือนกัน นั่งติดกันคือคุณซาร่า ภรรยาชาวอังกฤษ

ซ้ายมือสุดคือคุณเมฟ ชาวออสเตรเลียน และถัดมาคือคุณแอน ชาวอเมริกันพูดภาษาไทยได้ปร๋อเหมือนกัน อีก ๒ ท่านทุกคนคงรู้จักท่านดีแล้ว สังเกตุดูสีหน้าของแต่ละคนดูสิคะ ช่างเต็มไปด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ มีความสุขกับการได้พูดคุยภาษาเดียวกันคือภาษาธรรม และที่แน่ๆ คือการได้รับประทานอาหารไทยที่เอร็ดอร่อยหน้าชายหาดชะอำแสนสวย

ซ้ายมือสุดคือผู้เขียน ถัดไปใส่แว่นสีฟ้าคือคุณโรเบิตร์ชาวนิวซีแลนด์ ถัดไปคือคุณปีเตอร์ชาวออสเตรเลียน และสามีคนเขียน คุณไอแว่น (เจ้าตัวไม่ค่อยจะชอบชื่อตัวเองซักเท่าไร เพราะว่าคนชอบเรียกชื่อผิดว่า...ไอ้แว่น) เป็นชาวออสเตรเลียนเหมือนกันอยู่เมืองไทยมานาน ไล่กลับเท่าไรก็ไม่ยอมกลับ สาวสวยใส่หมวกชุดดำคือหม่อมเบ็ตตี้

และท้ายสุดคือคุณมารศรีภรรยาคุณปีเตอร์

นัดหมายแรกของการสนทนาธรรมคือ ๕ โมงเย็นที่บ้านพักอาจารย์ดวงเดือน พอไปถึงก็ล้อมวงสนทนาเลย โดยไม่ยอมให้เวลาผ่านไป หลังจากสนทนาธรรมเสร็จก็ทานอาหารมื้อเย็นร่วมกัน และแยกย้ายกันกลับที่พัก โดยมีรถตู้มารับกลับที่พัก

ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนทนาธรรมกันอย่างออกรส ผู้เขียนก็แว๊บชำเลืองเห็นพระอาทิตย์กำลังคล้อยจะตกดินอยู่รำไร จากด้านหลังบ้านของคุณพี่ดวงเดือนพอดี

กระแสของโลภะมันพุ่งแรง จนอดใจไม่ไหว พอคว้ากล้องนิคอนจากคุณสุคินได้ ก็รีบวิ่งไปทางด้านหลังเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ก่อน สีของท้องฟ้าในยามนั้น สุดแสนที่จะสวยงาม โรแมนติกสุดๆ ประทับใจมาก ไม่น่าเชื่อเลยว่าแก่งกระจานยามพระอาทิตย์อัศดงจะสวยงามถึงขนาดนี้ (ที่จริงถ่ายไว้เยอะมาก เก็บไว้ในอัลบั้มส่วนตัวค่ะ)

บรรยากาศของเช้าวันรุ่งขึ้น คือวันที่ ๙ เมษายน ทุกคนร่วมรับประทานอาหารเช้าด้วยกันที่บ้านคุณพี่ดวงเดือน ตอน ๐๗.๓๐น

อีกมุมหนึ่งของมื้อเช้า มีคุณแอน คุณเมฟ คุณซาร่า คุณโจนาธาน

และคุณอาสิตะชาวออสซี่..อีกแล้ว..ทริปนี้มีคนออสซี่เยอะมาก ไม่รู้ว่าทำไม?

สาวสองวัยแต่ใจตรงกัน หม่อมเบ็ตตี้และคุณมารศรี

พอทานมื้อเช้าเสร็จ ก็เตรียมล้อมวงอีกเช่นเคย สนทนาธรรมค่ะ ไม่มีอย่างอื่น ไม่มีใครยอมเสียเวลาเลยแม้แต่วินาทีเดียว เรียกว่าทุกวินาทีมีค่าต้องรีบคว้าเอาไว้ก่อน

ขอจบภาค ๑ เอาไว้แค่นี้ก่อนนะคะ ก่อนที่มันจะยาวมากไปกว่านี้

รอชมต่อภาค ๒ ละกันนะคะ โอกาสดีๆ แบบนี้ จะเกิดขึ้นอีกไหม?

ไม่มีใครสามารถที่จะบอกได้ ก็ขออนุโมทนาสหายธรรมทุกท่านที่อุตส่าห์

ข้ามน้ำข้ามทะเลมากจากที่ไกลแสนไกล มารวมตัวกันที่นี่...

.....ที่แก่งกระจาน........