..มีแต่คิดถึง...มีแต่คิดถึง..

มีแต่คิดถึง..รูปร่าง สัณฐาน เป็นสัตว์ บุคคล สิ่งต่างๆ

มีแต่คิดถึง..เรื่องราวของบุคคลต่างๆ และสิ่งต่างๆ ในทางที่ดีหรือไม่ดี

มีแต่คิดถึง..เรื่องของตนเองทั้งในทางทีดีหรือไม่ดี

ไม่ได้เข้าใจว่าเป็นธรรมและมีธรรมก่อนที่จะคิด

การอบมปัญญาไม่ได้ห้ามไม่ให้คิด

ไม่ได้ห้ามให้คิดดีหรือคิดไม่ดี

ห้ามไม่ได้เพราะเป็นธรรมและเป็นอนัตตา

แต่ค่อยๆ เข้าใจความจริงว่าเป็นธรรม

คิดเป็นธรรม เรื่องราวที่คิดเป็นบัญญัติ ปัญญาเริ่มจากการฟังให้เข้าใจว่าธรรมคืออะไรขออนุโมทนาครับ

มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง เฝ้าแต่คิดถึง ได้แต่คิดถึง นึกทีไรไม่ยิ้มก็เศร้าทุกที

ไม่ใช่เฉพาะเวลาเห็นดาว ความคิดและเรื่องราว เฝ้าตามติด คิดอยู่ทุกเวลา เพราะยังเป็นคนธรรมดา ยังไร้ปัญญา จึงได้แต่มา คิดถึง คิดถึงเรื่องต่างๆ อยู่ตรงนี้

โห ฟังเพลงเพลินไป เกือบไม่ได้ตอบแน่ะ ความเพลินก็เป็นธรรมประเภทหนึ่งนะ (อินดี้เผลอเพลินในอกุศลบ่อย)

อนุโมทนาค่ะ

เห็นชื่อกระทู้ก็นึกว่าคิดถึงใคร ที่แท้ก็คิดถึงเรื่องราว

คนเราก็คิดไปได้เรื่อยๆ ส่วนตัวก็คิดเรื่องราวไร้สาระมากมาย แต่คอยเตือนตัวเองเสมอๆ ว่าทุกอย่างเป็นธรรมะ ให้เข้าใจจนกว่าจะชินขึ้นๆ ว่าไม่มีเรา

อนุโมทนาทุกท่านที่มิละทิ้งการฟังธรรม

สำหรับปุถุชน ส่วนใหญ่มีแต่คิดถึงสิ่งต่างๆ ด้วยอกุศลจิตครับ ขออนุโมทนาครับ

มีแต่สัจจธรรมความจริงคือโลกของสิ่งที่ปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เท่านั้นที่เป็นธรรมะ เป็นของจริง เป็นปรมัตถธรรม ปรากฏกับปัญญาที่รู้ แต่ส่วนมากเราอยู่ในโลกของสมมติบัญญัติตลอดเวลาที่สติไม่เกิดค่ะ

ใช่ค่ะ มีแต่คิด มีแต่คิดถึง คิดเมื่อไร เป็นเรื่องราวเมื่อนั้น เป็นสมมติ เป็นบัญญัติและเพลินกับความคิดของตัวเองเป็นที่สุด

เหมือนคำที่ท่านอาจารย์สุจินต์กล่าวกับพวกเราเสมอว่า พวกเราอยู่ในทะเลบัญญัติ ลอยอยู่ด้วยเรื่องราว ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเหมือนกันค่ะ เพราะห้ามไม่ได้เลย เพียงแต่พยายามให้ใส่ใจในทะเลของพระธรรมให้มากที่สุดในแต่ละวัน

อ่านก็เพลินดูรูปก็เพลิน และเตือนใจด้วย เพลินก็เป็นธรรมะ...อนุโมทนานะคะ

"พวกเราอยู่ในทะเลบัญญัติ ลอยอยู่ด้วยเรื่องราว "

" ส่วนใหญ่มีแต่คิดถึงสิ่งต่างๆ ด้วยจิตอกุศล "

ระลึกได้บ้างไม่ได้บ้าง ส่วนใหญ่จะพอใจ ติดข้องในความเพลิน เมื่อไรหนอจะไม่มีเรา

อนุโมทนานะคะ