อย่างไรเรียกว่ากุศลและสติสัมปชัญญะ

ธรรมที่ชื่อว่า กุศล เพราะอรรถว่า มีการตัดบาปธรรมอันน่ารังเกียจทั้งหลายอีกอย่างหนึ่งที่ชื่อว่ากุศล ด้วยอรรถว่าไม่มีโรค ด้วยอรรถว่าไม่มีโทษ ด้วยอรรถว่าเกิดแต่ความฉลาด กุศล มีสุขเป็นวิบาก ไม่มีใครบังคับให้กุศลจิตเกิดได้ตลอดเวลา แต่กุศลจิตเพราะมีเหตุปัจจัยจึงเกิดได้ เวลาที่กุศลจิตเกิดนั้นย่อมมีทางของกุศล ทางกายบ้าง ทางวาจาบ้าง ทางใจบ้าง กุศลเกิดย่อมเป็นไปในเรื่องทานบ้าง ศีลบ้าง ภาวนาบ้างนอกเหนือจากนี้เป็นอกุศล อกุศลมีนัยตรงกันข้ามกับกุศล ... สติเป็นโสภณเจตสิก ความระลึก ได้แก่ความไม่หลงลืม มีการไม่เลอะเลือนเป็นลักษณะ มีการไม่หลงลืมเป็นกิจ มีการมุ่งต่ออารมณ์เป็นอาการปรากฏ มีสัญญาอันมั่นคงเป็นเหตุใกล้ฯ สัมปชัญญะ เป็นชื่อหนึ่งของปัญญาเจตสิก ปัญญามีการแทงตลอดสภาวธรรมเป็นลักษณะ มีอันขจัดความมืดคือโมหะเป็นกิจ มีความไม่หลงเป็นอาการปรากฏ มีสัมมาสมาธิเป็นเหตุใกล้ฯ สัปปายะ หมายถึงสบาย สิ่งที่เป็นที่สบาย ได้แก่ อาหาร อากาศ บุคคลธรรม อาวาส

ขออนุโมทนาครับ