ผู้มีปัญญาช่วยเหลือทุกคนและสัตว์ต่างๆ
แล้วเจอกัน
วันที่ 30 เม.ย. 2551
หมายเลข 8501
อ่าน 1,369
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ 606
อนึ่ง ผู้อุปถัมภ์ตนด้วยกำลังปัญญาเป็นผู้ตั้งใจสมาทานไม่หวั่นไหวใน
บารมีทั้งปวงด้วยการถึงพร้อมด้วยปัญญา. ผู้มีปัญญาเท่านั้น ไม่ทำการแบ่ง
แยกคนที่รัก คนกลางและคนที่เป็นศัตรู เป็นผู้ฉลาดในการนำประโยชน์เข้า
ไปในที่ทั้งปวง. อนึ่ง เป็นผู้มีความเป็นกลางเพราะไม่มีความผิดปกติในการ
ประสบโลกธรรมมีลาภ เสื่อมลาภ เป็นต้น ด้วยอำนาจแห่งปัญญา. ปัญญาเท่า
นั้นเป็นเหตุแห่งความบริสุทธิ์ของบารมีทั้งปวง ด้วยประการฉะนี้ เพราะเหตุ-
นั้นควรพิจารณาคุณของปัญญา.