การสั่งสมบุญ นำสุขมาให้ [ปิตวิมาน]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 383

ข้อความบางตอนจาก ปิตวิมาน

เทพธิดานั้นตอบว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระบาทได้น้อมนำ ดอกบวบขม ซึ่งมีรสขมไม่มีใครปรารถนา จำนวน ๔ ดอก บูชาพระสถูป ข้าพระบาทมีใจผ่องใส มุ่ง เฉพาะพระบรมสารีริกธาตุของพระศาสดา ไม่ทัน พิจารณาหนทางที่มาแห่งแม่โค มิได้นึกไปที่แม่โคนั้น ทันใดนั้นแม่โคได้ขวิดข้าพระบาท ผู้มีความปรารถนา แห่งใจยังไม่ถึงพระสถูป ถ้าข้าพระบาทพึงสั่งสมบุญ นั้นยิ่งขึ้นไซร้ ทิพยสมบัติพึงมียิ่งกว่านี้เป็นแน่ ข้า แต่ท้าวนฆวานเทพกุญชรจอมเทพ เพราะบุญกรรม นั้น ข้าพระบาทละกายมนุษย์แล้ว จึงมาอยู่ร่วมกับ พระองค์. ท้าวมฆวานเทพกุญชร ผู้เป็นอธิบดีในสวรรค์ ชั้นไตรทศ ทรงสดับคำนี้แล้ว เมื่อจะยังเทวดาชั้น ดาวดึงส์ให้เลื่อมใส จึงได้ตรัสคำนี้กะมาตลีเทพสารภี ว่า ดูก่อนมาตลี ท่านจงดูผลแห่งกรรมอันวิจิตรน่า อัศจรรย์นี้ ไทยธรรมที่เทพธิดานี้กระทำแล้ว ถึงจะ น้อย บุญก็มีผลมาก เมื่อจิตเลื่อมใสในพระตถาคต สัมพุทธเจ้า หรือในสาวกของพระองค์ก็ตาม ทักษิณา ไม่ชื่อว่าน้อยเลย มาเถิด มาตลี แม้ชาวเราทั้งหลาย ก็ควรจะพากันบูชาพระบรมธาตุของพระตถาคตให้ยิ่งยวด ขึ้นไป เพราะการสั่งสมบุญ นำสุขมาให้