การเลี้ยงสัตว์
ครั้งก่อนได้เคยถามไปว่าการเพาะสัตว์เลี้ยงไว้ขาย อย่างเช่น แมว สุนัข นก ฯลฯ เป็นสิ่งที่อุบาสกไม่ควรกระทำ แต่ถ้าอยู่ในฐานะผู้ซื้อสัตว์เหล่านั้นมาเลี้ยง จะเป็นสิ่งสมควรหรือไม่สำหรับอุบาสกที่ดี และเคยมีกล่าวไว้ในพระไตรปิฏกเกี่ยวกับผลของกรรมที่มาจากการเป็นผู้ขายและผู้ซื้อสัตว์มาเลี้ยงหรือไม่อย่างไร เพื่อนของผมเลี้ยงนกอยู่ในกรงดูก็เพลิดเพลินดีสำหรับผู้เลี้ยง แต่นั่นไม่ใช่ธรรมชาติการอยู่อาศัยของนก การเอามาไว้ในกรงหรือเลี้ยงไว้ภายในบ้านเพื่อความเพลิดเพลิน จึงไม่น่าจะสมควร อาจเป็นการกักขังหน่วงเหนี่ยวชีวิต
ขอบคุณครับ
ในพระไตรปิฎก ยังไม่พบข้อความโดยตรงเรื่องนี้ ที่กล่าวโดยตรงคือ อกุศลกรรมบถ ส่วนการขายหรือการซื้อสัตว์เลี้ยง ก็ไม่เป็นอกุศลกรรมบถ บางท่านซื้อลูกแมวลูกสุนัขมาเลี้ยงเป็นเพื่อน โดยปล่อยให้มันอยู่อย่างอิสระ แบบนี้ก็ไม่มีโทษและไม่เป็นอกุศลกรรม แต่ถ้ากักขังจำกัดบริเวณย่อมไม่ควรทำ
กรณีนำสัตว์เลี้ยง เช่น สุนัขทำหมัน จะผิดศีลหรือบาปไหมครับ หากเกิดชาติต่อไปจะถูกทำหมันเหมือนกับกรรมที่เราทำหรือไม่
การทำหมันไม่ใช่การฆ่าจึงไม่ผิดศีล เช่น นายแพทย์ทำหมันให้กับผู้ที่ไม่ต้องการมีบุตรอีกด้วยเจตนาและความหวังดีไม่มีบาปเลย การทำหมันสุนัขด้วยเจตนาดีคือช่วยให้มันไม่เจ็บปวดในการแพร่พันธุ์และออกลูกเป็นต้น ก็ไม่มีโทษเพราะเจตนาดี
เมื่อสัตว์เลี้ยงโตขึ้นพอสมควรและสถานที่เลี้ยงก็คับแคบไม่มีที่ให้วิ่งเล่น เป็นสาเหตุให้ต้องนำสัตว์เลี้ยงไปให้กับบุคคลอื่นที่มีสถานที่เลี้ยงที่กว้างขวางกว่า แล้วเขาก็ยินดีรับด้วยความเต็มใจ อยากทราบว่าคนที่นำสัตว์เลี้ยงไปให้เขาเป็นการทำผิดหรือไม่
