ภาวนามยปัญญา

ภาวนามยปัญญา

ภาวนา (การเจริญอบรมให้มีขึ้น) + มย (สำเร็จ) + ปญฺญา (ความรู้ทั่ว)

ปัญญาที่สำเร็จจากการเจริญอบรมให้มีขึ้น หมายถึง ความรู้ของผู้เข้าสมาบัติทุกอย่าง โดยขั้นสูงสุด ได้แก่ ปัญญาที่เกิดกับฌานจิตและโลกุตตรจิต แต่โดยขั้นที่ต่ำลงมา แม้ปัญญาของผู้ที่กำลังอบรมสมถภาวนาที่เป็นขณิกสมาธิและอุปจารสมาธิ และปัญญาของผู้ที่กำลังอบรมวิปัสสนาภาวนาที่เป็นสติปัฏฐานและวิปัสสนาญาณ ก็เป็นภาวนามยปัญญา