ไม่รอ ไม่หวัง เพียรศึกษาเพียรฟังอย่างสม่ำเสมอไปเรื่อยๆดีกว่าค่ะ
เมื่อได้ศึกษาและฟังธรรมะ เกิดความเข้าใจในขัอธรรมะนั้นๆ คือ มีปัญญาขั้นการ
ฟังที่ทำกิจละความไม่เข้าใจ ดังนั้น ความรู้เช่นนี้ก็เป็นกำลังใจให้หมั่นฟังหมั่นอดทน
ศึกษาไปเรื่อยๆ เป็นปัจจัยให้สะสมปัญญาที่ละเอียดขึ้นทีละเล็กทีละน้อย ส่วนปัญญา
จะละเอียดจนถึงขั้นละตัวตนได้เมื่อใด จะใช้เวลานานเท่าใดก็ต้องแล้วแต่เหตุปัจจัย
ดิฉันเองก็ต้องพยายามเตือนใจตัวเองอยู่เสมอ ไม่รอ ไม่หวัง ไม่อยากด้วยความเป็น
ตัวตน เพียรศึกษาเพียรฟังอย่างสม่ำเสมอไปเรื่อยๆ ดีกว่าค่ะ....
หนทางถูก เป็นหนทางไกล เป็นหนทางละ ค่อยๆ ก้าวไปทีละก้าว รีบไมได้
เพราะเป็นหน้าที่ของธรรมคือปัญญา ช้าแต่เห็นถูก ดีกว่าเร็วด้วยความเป็นเรา
แต่เห็นผิด ขออนุโมทนาทุกท่าน
ขออนุโมทนาค่ะ
ผู้ใดไม่มีกังวลว่านี้ของเรา นี้ของผู้อื่นผู้นั้น เมื่อไม่ถือว่าเป็นของเราจึงไม่เศร้าโศกว่าของเราไม่มี ดังนี้.
การเริ่มต้นที่ถูกต้อง...เท่ากับสำเร็จไปครึ่งทางแล้วค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
