กุศลที่ไม่หวั่นไหวและให้ผลไพบูลย์

กามาวจรกุศลจิตเกิดขึ้นชั่วขณะเล็กๆ น้อยๆ และหวั่นไหวง่าย เพราะเกิดขึ้นวาระหนึ่งๆ เพียงชั่ว ๗ ขณะเท่านั้น การให้ทาน การวิรัติทุจริต การเจริญกุศลอื่นๆ ย่อมเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว นอกจากนั้นอกุศลจิตก็เกิดมากมายหลายวาระทีเดียว

รูปาวจรกุศลจิตเป็นกุศลญาณสัมปยุตต์ประกอบด้วยปัญญาเจตสิกเป็นจิตที่สงบถึงขั้นอัปปนาสมาธิที่มีรูปเป็นอารมณ์ จึงเป็นมหัคคตกุศลที่ใกล้เคียงกับกามาวจรกุศล เพราะยังมีรูปเป็นอารมณ์

อเนญชาภิสังขารเป็นอรูปฌาน คือ เป็นปัญจมฌานที่ไม่มีรูปเป็นอารมณ์ จิตในขณะนั้นไม่หวั่นไหวเพราะไม่มีรูปเป็นอารมณ์จึงให้ผลอย่างไพบูลย์ คือ ทำให้อรูปฌานวิบากจิตเกิดในอรูปพรหมภูมิ ซึ่งมีอายุที่ยืนยาวมากตามกำลังของอรูปฌานกุศล การเกิดในสวรรค์เป็นสุข เพราะไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ ทุกข์ยาก ลำบากกาย อย่างในภูมิมนุษย์และในอบายภูมิ แต่มีอายุไม่ยืนยาวเท่ารูปพรหมภูมิ และรูปพรหมภูมิก็มีอายุไม่ยืนยาวเท่ากับอรูปพรหมภูมิ เพราะอรูปพรหมภูมิเป็นผลของอรูปฌานกุศล ซึ่งเป็นอเนญชาภิสังขาร

ดาวน์โหลดหนังสือ --> ปรมัตถธรรมสังเขป