ถ้าไม่ระลึกก็เป็นเรา

เคยง่วง เคยเพลีย เคยเบื่อไหม บางขณะชีวิตคิดจะทำกุศลอย่างนั้นอย่างนี้ แต่แล้วก็อ่อนกำลังไปหรือว่าเกิดง่วงขึ้นมา สติจะระลึกรู้ลักษณะสภาพของจิตในขณะนั้นไหม ถ้าไม่ระลึกก็เป็นเรา ความง่วงมีจริง ความท้อถอย ความท้อแท้ ความเหนื่อยหน่าย ความรู้สึกอ่อนเพลียมีจริง

ถ้าสติไม่ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมเหล่านั้นตามความเป็นจริง ก็ไม่รู้ว่าสภาพธรรมนั้นๆ ไม่ใช่สัตว์บุคคล ตัวตน ไม่ใช่เรา เป็นแต่เพียงลักษณะของจิต ซึ่งเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ซึ่งพระผู้มีพระภาคทรงแสดงจิตโดยประเภทต่างๆ เช่น โดยประเภทที่เป็น อสังขาริกและสสังขาริก โลภมูลจิตที่เป็น อสังขาริกก็มี เป็นสสังขาริกก็มี โทสมูลจิตที่เป็นอสังขาริกก็มี สสังขาริกก็มี กุศลจิตที่เป็นอสังขาริกก็มีสสังขาริกก็มี ขณะที่สติระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมเหล่านั้น ก็รู้ว่าเป็นนามธรรมไม่ใช่รูปธรรม

ความท้อแท้ ความท้อถอย ไม่ใช่รูป เป็นสภาพของจิตที่เป็นสสังขาริก เพราะเป็นจิตที่ไม่มีกำลังกล้า

ดาวน์โหลดหนังสือ --> ปรมัตถธรรมสังเขป